Mi Verdad - Lya

Dibujar con voz la parte de mi vida en la que estás presente, no podré hallar

palabras suficientes.

Puede ser y es, que algún amanecer sin ti vibre en mi alma.

No sabré encontrar

si tu no estas mi calma

Y es vida, tu forma de reír, de caminar, tu manera de hablar… Buscando en

cada gesto… mi verdad;

Soy de nadie cuando despierto y tu no estas vivo del aire

Que me recuerdan que te has ido, que no estas, que vivo en soledad.

Pa que quieres mi alma déjamela un poco mas,

Pa que me calme, ya sufriré yo por los dos pero no hables

Que en tu silencio he descubierto que es mejor sentirme tuya, mientras te canto

lo que algún día escribí en un papel… sin ti de nadie

Traspasar sin mas la fina capa que hay entre la piel y el alma.

Me hace ver que

al fin he encontrado mi clama.

Y en tu luz al fin, encuentro la verdad en la que me acomodo, sin pedirte más

me das de todo todo.

Y es vida, tu forma de reír, de caminar, tu manera de hablar… Buscando en

cada gesto… mi verdad;

Soy de nadie cuando despierto y tu no estas vivo del aire

Que me recuerdan que te has ido, que no estas, que vivo en soledad.

Pa que quieres mi alma déjamela un poco mas,

Pa que me calme, ya sufriré yo por los dos pero no hables,

Que en tu silencio he descubierto que es mejor sentirme tuya, mientras te canto

lo que algún día escribí en un papel…

Soy de nadie cuando despierto y tu no estas vivo del aire

Que me recuerdan que te has ido, que no estas, que vivo en soledad.

Pa que quieres mi alma déjamela un poco mas,

Pa que me calme, ya sufriré yo por los dos pero no hables,

Que en tu silencio he descubierto que es mejor sentirme tuya, mientras te canto

lo que algún día escribí en un papel… Sin ti de nadie… Sin ti, sin ti de nadie.

Teken met mijn stem het deel van mijn leven waarin jij aanwezig bent, ik zal het niet kunnen vinden

genoeg woorden.

Het kan zijn en het is, dat een zonsopgang zonder jou in mijn ziel trilt.

Ik zal het niet kunnen vinden

als je niet mijn kalmte bent

En het is het leven, jouw manier van lachen, van lopen, jouw manier van spreken… Zoeken in

elk gebaar... mijn waarheid;

Ik ben van niemand als ik wakker word en jij leeft niet vanuit de lucht

Dat ze me eraan herinneren dat je er niet meer bent, dat je er niet bent, dat ik in eenzaamheid leef.

Waarom wil je mijn ziel, laat het wat meer aan mij over,

Voor mij om te kalmeren, zal ik lijden voor ons beiden, maar praat niet

Dat ik in jouw stilte heb ontdekt dat het beter is om de jouwe te voelen, terwijl ik voor jou zing

wat ik op een dag op papier schreef... zonder jou van wie dan ook

Ga verder dan de dunne laag tussen de huid en de ziel.

laat me dat zien

Ik heb eindelijk mijn claim gevonden.

En in jouw licht vind ik eindelijk de waarheid waarin ik me vestig, zonder je om meer te vragen

je geeft me alles alles.

En het is het leven, jouw manier van lachen, van lopen, jouw manier van spreken… Zoeken in

elk gebaar... mijn waarheid;

Ik ben van niemand als ik wakker word en jij leeft niet vanuit de lucht

Dat ze me eraan herinneren dat je er niet meer bent, dat je er niet bent, dat ik in eenzaamheid leef.

Waarom wil je mijn ziel, laat het wat meer aan mij over,

Zodat ik kalmeer, ik zal lijden voor ons allebei, maar praat niet,

Dat ik in jouw stilte heb ontdekt dat het beter is om de jouwe te voelen, terwijl ik voor jou zing

wat ik op een dag op een stuk papier schreef...

Ik ben van niemand als ik wakker word en jij leeft niet vanuit de lucht

Dat ze me eraan herinneren dat je er niet meer bent, dat je er niet bent, dat ik in eenzaamheid leef.

Waarom wil je mijn ziel, laat het wat meer aan mij over,

Zodat ik kalmeer, ik zal lijden voor ons allebei, maar praat niet,

Dat ik in jouw stilte heb ontdekt dat het beter is om de jouwe te voelen, terwijl ik voor jou zing

wat ik op een dag op papier schreef... Zonder jou van wie dan ook... Zonder jou, zonder jou van wie dan ook.