Etwas bleibt - Luxuslärm

Das Kaffee an der Ecke, es ist viertel nach 7.

Wir beide tun so,

als wär die Zeit stehen geblieben.

Schau mich an, ich schau dich an.

Es wird nicht gehen.

Trotzdem tut’s irgendwie gut,

es tut gut dich zu sehen.

Doch ich weiß es kann niemehr wie früher sein,

jeder geht auf seinem Weg.

Doch ich weiß es wird niemals zuende sein.

Was auch mit der Zeit vergeht.

Etwas bleibt.

Ich brauch tausend Worte um nichts zu erzählen.

Was nicht mehr da ist,

das kann man nicht stehlen.

Schau mich an, ich schau dich an.

Es wird nicht gehen.

Trotzdem tut’s irgendwie gut,

es tut gut dich zu sehen.

Und ich weiß es kann niemehr wie früher sein.

Jeder geht auf seinem Weg.

Doch ich weiß es wird niemals zuende sein.

Was auch mit der Zeit vergeht.

Etwas bleibt.

Wir hatten uns’re Zeit, sie war schön.

Doch was nicht mehr da ist,

das kann man nicht stehlen.

De koffie om de hoek, het is kwart over 7.

we doen allebei alsof

alsof de tijd heeft stilgestaan.

kijk naar mij, ik kijk naar jou

Het zal niet werken.

Toch is het ergens goed

het is goed om je te zien.

Maar ik weet dat het nooit meer hetzelfde kan zijn,

ieder gaat zijn eigen weg.

Maar ik weet dat het nooit voorbij zal zijn.

Wat ook overgaat in de tijd.

Er blijft iets.

Ik heb duizend woorden nodig om niets te zeggen.

wat is er niet meer

dat kun je niet stelen.

kijk naar mij, ik kijk naar jou

Het zal niet werken.

Toch is het ergens goed

het is goed om je te zien.

En ik weet dat het nooit meer hetzelfde kan zijn.

Iedereen gaat zijn eigen weg.

Maar ik weet dat het nooit voorbij zal zijn.

Wat ook overgaat in de tijd.

Er blijft iets.

We hadden onze tijd, het was prachtig.

Maar wat is er niet meer?

dat kun je niet stelen.