Pietre În Alb - Luna Amara

Vreau s-aprind

Ultimul meu mal când nu mai simt

Și luna-n ape negre ar tăcea

Să mă sting

Dus de valuri verzi în larg de mari

Singur cum eram când am venit

Am să trec

Că și cum pe albe foi închizi un cerc

Și mâna ta deprinde alt contur

Pot să iert

Sau pot să mint că pot să iert cumva

Când tot ce-a fost al meu va fi al altcuiva

Toate pietrele albe adună uitare

Și tot ce e viu se stinge și moare

Neagră uitare acoperă urmă

Ești sânge și lut viată ta-i una

Ai putea

Să te minți că voi fi tot aici cumva

Dar știm atât de bine să uităm

Dacă vrei

Două pietre-n alb s-arunci nu să le iei

În gândul tău să nu mai fiu nimic

Ik wil dat ze oplichten

Mijn laatste kust als ik het niet meer kan voelen

En de maan in zwart water zou stil zijn

Laat me uitgaan

Gegrepen door groene golven op volle zee

Alleen zoals ik was toen ik kwam

ik sla over

Zoals het sluiten van een cirkel op witte lakens

En je hand krijgt een andere omtrek

ik kan vergeven

Of ik kan liegen dat ik op de een of andere manier kan vergeven

Wanneer alles wat van mij was, van iemand anders zal zijn

Alle witte stenen verzamelen vergetelheid

En alles wat leeft, gaat uit en sterft

Zwarte vergeetachtigheid bedekt het spoor

Je bent bloed en klei, je leven is één

Je zou kunnen

Lieg tegen me dat ik hier op de een of andere manier zal zijn

Maar we weten zo goed om te vergeten

Als jij wilt

Gooi geen twee witte stenen naar jezelf

Om niets te zijn in je gedachten