The Forever Song - luke thompson

You were laying there still in your lazy blue dress

you were lingering, longing, your mind was a mess

saying come to me babe with your eyes and your nod

as we fell to the night were we laying with God

and I wont pretend that could stand in our way

we’re more than these bones than this head full of weight

I know forever’s some place I let go

some place I remember some place that I know.

I remember that meeting, that colourful place

that whole thick direction, that thin hollow space

Where the walls were like nothing, where cold was like hot

was that you in the garden, playing with God

and I wont pretend that could stand in our way

we’re more than these bones than these walls and mistakes

I know forever’s some place I let go

some place I remember some place that I know.

I followed my heart the best that I could

I fell and have fallen but you knew that I would

it was ruined and holy the road that I trod

But looking back now was I walking with God

If life is a lesson its simple and straight

Its easy, its violent its love and its hate

but this soul and the planet were made to go on

to be lost to be born to gambling with God

and I wont pretend that could stand in our way

we’re more than these words than the things that we say

I know forever’s some place I let go

Some place I’ve forgotten but somehow still know

Je lag daar nog steeds in je luie blauwe jurk

je bleef hangen, verlangde, je geest was een puinhoop

zeggen kom naar me toe schat met je ogen en je knikje

terwijl we in de nacht vielen, lagen we bij God

en ik zal niet doen alsof dat ons in de weg kan staan

we zijn meer dan deze botten dan dit hoofd vol gewicht

Ik weet dat er voor altijd een plek is die ik loslaat

ergens herinner ik me een plaats die ik ken.

Ik herinner me die ontmoeting, die kleurrijke plek

die hele dikke richting, die dunne holle ruimte

Waar de muren als niets waren, waar kou zo heet was

was jij dat in de tuin, spelend met God?

en ik zal niet doen alsof dat ons in de weg kan staan

we zijn meer dan deze botten dan deze muren en fouten

Ik weet dat er voor altijd een plek is die ik loslaat

ergens herinner ik me een plaats die ik ken.

Ik volgde mijn hart zo goed als ik kon

Ik ben gevallen en ben gevallen, maar je wist dat ik zou

het was verwoest en heilig de weg die ik bewandelde

Maar nu terugkijkend liep ik met God

Als het leven een les is, is het eenvoudig en duidelijk

Het is gemakkelijk, het is gewelddadig, het is liefde en haat

maar deze ziel en de planeet zijn gemaakt om door te gaan

om verloren te zijn geboren te worden om met God te gokken

en ik zal niet doen alsof dat ons in de weg kan staan

we zijn meer dan deze woorden dan de dingen die we zeggen

Ik weet dat er voor altijd een plek is die ik loslaat

Een plek die ik ben vergeten, maar op de een of andere manier nog steeds weet