Tripoli - Lucio Quarantotto

Ero nella mia città, alzai il telefono e dissi:

«Avete per caso il disco di uno che si dice Quarantotto?»

«No, ma lo conosciamo bene, è quello matto»

Allora mi guardai allo specchio e dissi:

«Sono matto perché piove?

Matto perché piove forte?

Perché sto cercando quelqe chose?

Perché non la trovo?»

È già da qualche anno che mi dico: «Devo andare a Tripoli»

Ma per motivi non turistici semplicemente ho perso l’anima

Ma sulla spiaggia il signor Einstein

Già tutto già pieno di cimici che mi diceva fra le formule:

«E se per caso fosse a Rimini?»

Ma sulla strada mia di Tripoli, oltrepassato il signor Einstein

Oltrepassate le sue cellule, restiamo soli, amore, io e te

Davvero poco chiara sei, anche un poco strana, sai

In questa sera che c'è qui a largo delle Tremiti?

E sto dormendo solo un po', davvero solo un po'

Ma tu dai fuoco alla mia testa

Accendi, spegni, accendi, spegni

Ma quanto, quanto è grande Tripoli?

C'è poi qualcuno che sa dirmelo?

E poi e poi è solo un alito

O solo, solo un fuoco grande che

Trovarmi l’anima è impossibile quanto parlare col mio passero

Ma se non l’inseguo adesso io so che

Finisco in questo pararero festival

Tripoli, Tripoli, io so che Tripoli

Tripoli, Tripoli, io so che Tripoli

Io so che Tripoli, Tripoli, Tripoli

Io so che Tripoli, Tripoli

Ik was in mijn stad, ik pakte de telefoon en zei:

'Heeft u toevallig het dossier van iemand die Quarantotto heet?'

"Nee, maar we kennen hem goed, hij is de gekke"

Dus ik keek in de spiegel en zei:

"Ben ik gek omdat het regent?"

Gek omdat het hard regent?

Waarom ben ik op zoek naar quelqe koos?

Waarom kan ik het niet vinden?"

Al een paar jaar zeg ik tegen mezelf: "Ik moet naar Tripoli"

Maar om niet-toeristische redenen verloor ik gewoon mijn ziel

Maar op het strand, meneer Einstein

Al allemaal al vol met bugs die hij me vertelde tussen de formules:

'En als hij toevallig in Rimini was?'

Maar op weg naar Tripoli, langs meneer Einstein

Voorbij zijn cellen, zijn we alleen gelaten, liefde, jij en ik

Echt onduidelijk ben je, zelfs een beetje vreemd, weet je?

Wat is het hier vanavond bij de Tremiti?

En ik slaap maar een beetje, echt maar een beetje

Maar je hebt mijn hoofd in brand gestoken

Inschakelen, uitschakelen, inschakelen, uitschakelen

Maar hoe groot, hoe groot is Tripoli?

Is er iemand die het mij kan vertellen?

En dan en dan is het gewoon ademhalen

Of gewoon, gewoon een grote brand die

Mijn ziel vinden is net zo onmogelijk als praten met mijn mus

Maar als ik het nu niet nastreef, weet ik dat

Ik beland in dit pararero festival

Tripoli, Tripoli, ik ken Tripoli

Tripoli, Tripoli, ik ken Tripoli

Ik ken Tripoli, Tripoli, Tripoli

Ik ken Tripoli, Tripoli