Indispensable - Lucero

¿Cómo me arrepiento de aquel día?

En un instante tu

cariño de las manos se me fue

¿Cómo retrocedo aquel desastre inevitable?

¿ Con qué borro las escenas de ese ayer?

No tengo salida

Hasta el sol de medio día se me esconde

porque no te puedo ver

Es inevitable que te llore en todas partes

pues te hiciste indispensable aquí en mi ser

Un deseo que devuelva a la vida este cuerpo

Enciende en el alma en un beso

Ven llena de risa el silencio que no aguanto otro día

mas sin ti

Un día más sin ti

Ando por la casa solitaria, es madrugada, todos duermen

pero yo que puedo hacer

Siento tus pisadas en el viento que me engaña

Hasta el aire se puede compadecer

No tengo salida, hasta el sol de medio dia se me esconde

porque no te puedo ver

Es inevitable que te llore en todas partes

pues te hiciste indispensable aquí en mi ser

Un deseo que devuelva a la vida este cuerpo

Enciende el alma en un beso

Ven llena de risa el silencio que no aguanto otro día

más sin un deseo

Que devuelva a la vida este cuerpo

Enciende en el alma en un beso

Ven llena de risa el silencio

Que no aguanto otro día más

Tal vez buscando en mil botellas

Me encuentre en una de ellas un genio que me conceda…

Conceda…

Conceda…

Conceda…

Conceda…

Conceda…

Un deseo que devuelva a la vida este cuerpo

Enciende en el alma en un beso

Ven llena de risa el silencio

Que no aguanto otro día más sin un deseo

Que devuelva a la vida este cuerpo

Enciende en el alma en un beso

Ven llena de risa el silencio

Que no aguanto otro día más sin ti

Hoe kan ik spijt hebben van die dag?

In een oogwenk ben je

liefde voor de handen die het me verliet

Hoe keer ik die onvermijdelijke ramp om?

Waarmee wis ik de scènes van dat gisteren uit?

ik heb geen uitweg

Zelfs de middagzon verbergt zich voor mij

omdat ik je niet kan zien

Het is onvermijdelijk dat ik overal tegen je huil

omdat je onmisbaar werd hier in mijn wezen

Een wens die dit lichaam weer tot leven brengt

Zet de ziel aan in een kus

Kom vol van het lachen de stilte die ik niet nog een dag kan uitstaan

meer zonder jou

Nog een dag zonder jou

Ik loop door het eenzame huis, het is vroeg in de ochtend, iedereen slaapt

maar wat kan ik doen

Ik voel je voetstappen in de wind die me bedriegt

Zelfs de lucht kan meevoelen

Ik heb geen uitweg, totdat de middagzon zich voor mij verbergt

omdat ik je niet kan zien

Het is onvermijdelijk dat ik overal tegen je huil

omdat je onmisbaar werd hier in mijn wezen

Een wens die dit lichaam weer tot leven brengt

Verlicht de ziel in een kus

Kom vol van het lachen de stilte die ik niet nog een dag kan uitstaan

meer zonder een wens

Breng dit lichaam weer tot leven

Zet de ziel aan in een kus

Kom de stilte vullen met gelach

Ik kan geen dag meer uitstaan

Misschien in duizend flessen kijken

Ik vond in een van hen een genie die me...

Studiebeurs…

Studiebeurs…

Studiebeurs…

Studiebeurs…

Studiebeurs…

Een wens die dit lichaam weer tot leven brengt

Zet de ziel aan in een kus

Kom de stilte vullen met gelach

Dat ik geen dag meer kan zonder een wens

Breng dit lichaam weer tot leven

Zet de ziel aan in een kus

Kom de stilte vullen met gelach

Ik kan geen dag meer zonder jou