1979 - Lucero

You were mine, nineteen seventy nine, just skin and bones

Your favorite dress, motorcycle boots, raised on Rock & Roll

Now don’t, don’t give up on me, not quite yet

Leaving me, with only letters that, I said I never kept

Nights, nights so long, they can kill a man

Years, years so fast, it’s all the same

Now why, don’t you leave, another day

Tell me why, just why, you have to go

Cause I’m, I’m no good, out here on my own

Je was van mij, negentienhonderd negenenzeventig, gewoon huid en botten

Je favoriete jurk, motorlaarzen, opgevoed op Rock & Roll

Nu niet, geef me niet op, nog niet helemaal

Mij ​​achterlatend, met alleen maar brieven waarvan ik zei dat ik ze nooit heb bewaard

Nachten, nachten zo lang dat ze een man kunnen doden

Jaren, jaren zo snel, het is allemaal hetzelfde

Nu waarom, ga je niet weg, een andere dag?

Vertel me waarom, waarom, je moet gaan

Want ik ben, ik ben niet goed, hier in mijn eentje