А я пел им о любви - LUCAVEROS

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

Этот фильм холодный как север

За окном тополя и вид серый

В голове моей ветер осенний

Черканет пару стихотворений

О том что жизнь не банка варенья

О том как души черствеют от денег

Что грехов больше, чем искуплений

Дай нам возмогу и каплю везения

Дороги болеют, короны блестят

Пацаны хоронят ребят

Рвались зубами к мечте, но молчат в сырой земле

Погонам оставив в подшитых бумагах висяк

Мы помолимся сердцем в землю за них

В надежде, что грех им простят

Братик язык держи на зубах

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

А за окном скрипят карусели

Напевают мотив колыбельный

Светят гирлянды в соседние стены,

Но сегодня совсем не сочельник

Серые мыши скребутся у двери

Им просто плевать какой день недели

Убитый трауром или в постели

Позолоти их карман настроением

Ведь их ждут дома голодные рты

Просят конфеты, просят халвы

Поэтому папа наденет браслеты соседу

Звезды в стакан опустив

И черт с этой душой что грустный мотив

Судьба как ребенок марает холсты

Надежда в одно что бог вам простит

Все ваши грехи не забудь, помолись

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

А я пел им о любви

Звоном рюмок до зари

Разбитые фонари

Рядом волки да враги

Злость внутри не утаить

Вся душа как в ножевых

Струны пальцы обожгли

Эту боль не схоронить

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven

Deze film is zo koud als het noorden

Buiten het populierenraam en het uitzicht is grijs

In mijn hoofd de herfstwind

Krabbelt een paar gedichten

Over het feit dat het leven geen pot jam is

Over hoe zielen oud worden van geld

Dat er meer zonden zijn dan verlossingen

Geef ons een kans en een druppel geluk

Wegen doen pijn, kronen schijnen

Jongens begraven jongens

Ze scheurden hun tanden in de richting van een droom, maar ze zijn stil in de vochtige aarde

Schouderbanden laten een hanger achter in de gezoomde papieren

We zullen met ons hart tot de grond voor hen bidden

In de hoop dat hun zonden vergeven zullen worden

Broeder houd je tong op je tanden

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven

En carrousels kraken buiten het raam

Een slaapliedje zingen

Slingers schijnen op aangrenzende muren,

Maar vandaag is het helemaal geen kerstavond

Grijze muizen krabben aan de deur

Het maakt ze gewoon niet uit welke dag van de week

Gedood door rouw of in bed

Verguld hun zak met humeur

Er wachten immers thuis hongerige monden op hen

Ze vragen om snoep, ze vragen om halva

Dus papa gaat armbandjes omdoen bij de buurman

De sterren in een glas laten vallen

En naar de hel met deze ziel, wat een triest motief

Het lot bevlekt als een kind doeken

Hoop op één ding dat God je zal vergeven

Vergeet al je zonden niet, bid

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven

En ik zong voor hen over liefde

Rammelende glazen tot het ochtendgloren

kapotte lantaarns

In de buurt zijn wolven en vijanden

De woede van binnen kan niet worden verborgen

De hele ziel is als in een mes

Snaren vingers verbrand

Deze pijn kan niet worden begraven