Non è abbastanza - lowlow, Rocco Hunt

Lascio che la penna cada

Sopra il foglio

Muoio su la strada

Ma è la mia strada

Gocce di rugiada

Ruggine

Prima che il dramma

Mi cogliesse nell’età più spensierata

Mia mamma che mi chiama

Ma non voglio svegliarmi

La sua voce è estranea

La mia testa è strana

Ho sempre pensato

Di essere destinato

A qualcosa di più grande

Un posto in cui nessuno è stato

Che infanzia complicata che ho passato

Con l’ansia che danza nella stanza finché cado addormentato

Volo sui ricordi come farfalle su un prato

Ma canto per dei sordi e tutto ciò non è abbastanza

Sedici barre non è abbastanza

Qualcuno che mi ama non è abbastanza

Mezza italia mi odia e l’altra mezza mi copia

Ma a quanto pare per rifare questo flow non è abbastanza

Non è abbastanza scriverne duemila

Per combattere quest’insicurezza

Finché il polso si spezza

Finché il tempo si spersa

Non sono come gli altri che cazzo punto all’essenza

Non è il successo

L’eccesso

L’odore dei soldi, l'amore e il sesso

La sete di vendetta, la giostra del possesso

È danzare in mezzo al fumo

Numero uno

Non sono il nuovo nessuno

Io sono il primo me stesso

Ij teng a te p nun m perdr ndo scur

E m n accorg si t uard rind all’uocchj mentr giur

Ca tien sul a me e tutt l’at nun so nisciun

So crisciut nsiem a te

Senz e te sagl a paur

T’agg scritt na poesij

Non è abbastanza

Forz e megl accussì

Non è abbastanza

E tutt a vit cu te

Non è abbastanza

E a pensare che avevo scelto me

Non serve un pugno per farci capire quanto siamo fragili

Altro che rose e fiori li fuori cose che non immagini

Veleno dentro i calici

Flebo di autostima

Ragazzi problematici scrivono il mondo in rima

Lo so quanto ti sbatti, lavi i piatti e stiri i panni

Diversa dagli altri non dimostri i tuoi vent’anni

Sai farti desiderare anche se pure tu lo vuoi

Dimenticare per scappare e lasciare casa dei tuoi

Andiamo sullo spazio per pisciare in testa al mondo

Perché sentirsi sazi è un po' come sentirsi morto

E purtroppo l’ambizione è la croce che porto

Sento una voce che di notte non sopporto

Chi resterà quando ci resterà il ricordo

Resterà l’amaro in gola di un rimorso

E sembra di vederti negli angoli della stanza

Con le mie paure di non essere abbastanza

Ij teng a te p nun m perdr ndo scur

E m n accorg si t uard rind all’uocchj mentr giur

Ca tien sul a me e tutt l’at nun so nisciun

So crisciut nsiem a te

Senz e te sagl a paur

T’agg scritt na poesij

Non è abbastanza

Forz e megl accussì

Non è abbastanza

E tutt a vit cu te

Non è abbastanza

E a pensare che avevo scelto me

Ik laat de pen vallen

Boven het blad

ik sterf onderweg

Maar het is mijn manier

dauwdruppels

Roest

Voor het drama

Zou me vangen in de meest zorgeloze tijd

Mijn moeder belt me

Maar ik wil niet wakker worden

Zijn stem is buitenlands

Mijn hoofd is raar

Ik heb altijd gedacht

Voorbestemd zijn

naar iets groters

Een plek waar nog niemand is geweest

Wat een gecompliceerde jeugd heb ik doorgemaakt

Met de angst die in de kamer danst tot ik in slaap val

Ik vlieg over herinneringen als vlinders op een weide

Maar ik zing voor doven en dat is niet genoeg

Zestien maten is niet genoeg

Iemand die van me houdt is niet genoeg

De helft van Italië haat me en de andere helft kopieert me

Maar blijkbaar is het niet genoeg om deze stroom opnieuw te doen

Het is niet genoeg om tweeduizend te schrijven

Om deze onzekerheid tegen te gaan

Tot de pols breekt

Tot de tijd verspild is

Ik ben niet zoals de anderen die verdomme naar de essentie wijzen

Het is geen succes

het eigen risico

De geur van geld, liefde en seks

De dorst naar wraak, de carrousel van bezit

Het is dansen in het midden van de rook

Nummer een

Ik ben niet de nieuwe niemand

ik ben zelf de eerste

Ij teng to you p nun m perdr ndo scur

En het viel me op dat hij een zwoerd voor zijn ogen kreeg terwijl hij vloekte

Ca tien sul mij en alle bij non ik ben nisciun

Ik ken crisciut nsiem voor jou

Senz e te sagl een angst

T'agg geschreven door poëzie

Is niet genoeg

Forz en beter beschuldigen

Is niet genoeg

En alles om jou te vit cu

Is niet genoeg

En dan te bedenken dat ik mezelf had gekozen

Je hebt geen klap nodig om ons te laten weten hoe kwetsbaar we zijn

Behalve rozen en bloemen daarbuiten dingen die je je niet kunt voorstellen

Gif in de bekers

Zelfrespect infuus

Probleemkinderen schrijven de wereld op rijm

Ik weet hoe lastig het is om af te wassen en kleren te strijken

In tegenstelling tot de anderen zie je er niet twintig jaar oud uit

Je weet hoe je jezelf wilt laten verlangen, zelfs als je het ook wilt

Vergeet te ontsnappen en het huis van je ouders te verlaten

Laten we naar de ruimte gaan om op het hoofd van de wereld te pissen

Omdat een vol gevoel een beetje hetzelfde is als je dood voelen

En helaas is ambitie het kruis dat ik draag

Ik hoor een stem die ik 's nachts niet kan uitstaan

Wie blijft er als de herinnering blijft

De bitterheid van wroeging zal in de keel blijven

En het lijkt je te zien in de hoeken van de kamer

Met mijn angst om niet genoeg te zijn

Ij teng to you p nun m perdr ndo scur

En het viel me op dat hij een zwoerd voor zijn ogen kreeg terwijl hij vloekte

Ca tien sul mij en alle bij non ik ben nisciun

Ik ken crisciut nsiem voor jou

Senz e te sagl een angst

T'agg geschreven door poëzie

Is niet genoeg

Forz en beter beschuldigen

Is niet genoeg

En alles om jou te vit cu

Is niet genoeg

En dan te bedenken dat ik mezelf had gekozen