Reims - Louis Garrel

Jeudi peut-être je t’achèterais ces chaussures

Si jolies et trop chères pour moi

Vendredi du coup je règlerai les factures

Samedi je sors avec toi

Mais mercredi prochain, je n’irais pas à Reims

D’ailleurs à Reims personne n’y va

Ils n’ont besoin de rien, les cimetières de provinces

De rien, mais encore moins de moi

Dimanche passera à trainer entre quatre murs

Lundi j’irais au cinéma

Mardi je sais plus

La seule chose dont je sois sûr

C’est que mercredi, je suis là

Car mercredi tant pis, je n’irais pas à Reims

Laver la tombe, fleurir les pierres

Après tout mercredi, s’il pleut sur la province

La pluie nettoiera le cimetière

Je n’irais pas, j’ai bien trop à faire, je le jure

Je suis malade, je prendrai froid

On prévoit à Reims pour mercredi, un mercure

Chutant sous zéro c’est pourquoi

Mercredi je préviens, je n’irais pas à Reims

Reims est trop triste sous les frimas

Mercredi c’est certain, le train pour la province

Traversera l’hiver sans moi

Car mercredi, c’est dit

Je n’irais pas à Reims

Où la terre se repait de toi

Mon dieu, comme je l’envie cette terre de province

Qui sert ton corps entre ses bras

Donderdag koop ik misschien deze schoenen voor je

Zo mooi en te duur voor mij

Vrijdag dan betaal ik de rekeningen

Zaterdag ga ik met je uit

Maar aanstaande woensdag ga ik niet naar Reims

Trouwens, in Reims gaat niemand daarheen

Ze hebben niets nodig, de provinciale begraafplaatsen

Van niets, maar nog minder van mij

Zondag zal worden doorgebracht met hangen tussen vier muren

Maandag ga ik naar de bioscoop

Dinsdag weet ik niet

Het enige wat ik zeker weet

Het is woensdag, ik ben er

Want woensdag jammer, ik ga niet naar Reims

Was het graf, laat de stenen bloeien

Immers woensdag, als het regent in de provincie

De regen zal het kerkhof schoonmaken

Ik ga niet, ik heb te veel te doen, ik zweer het

Ik ben ziek, ik vat kou

We plannen in Reims voor woensdag, een kwik

Onder nul vallen daarom

Woensdag waarschuw ik, ik ga niet naar Reims

Reims is te verdrietig onder de vorst

Woensdag zeker de trein naar de provincie

Zal de winter doorkomen zonder mij

Want woensdag wordt er gezegd

Ik zou niet naar Reims gaan

Waar de aarde feest aan jou geeft

Mijn god, wat ben ik jaloers op dit provinciale land

Wie houdt je lichaam in zijn armen