Milonga del marinero y el capitán - Los Rodriguez

El marinero y el capitán

se reunieron en un bar,

y encargaron otra botella de ron.

Ese sería el puerto final,

y lo fue tanto, de verdad,

que bajo el mar ahora descansan juntos.

Fue por una rubia loca

que bailaba sola hasta el amanecer.

Y se movía, pero tan bien,

que fue mirarla y fue perder

todo por ese cuerpo y esa promesa.

Ya no era joven pero era audaz

y bailaba siempre al compás;

no le importaba que se la echaran a suerte.

Llegó la noche, llegó el champán,

llegó la hora de la verdad

y esa apuesta, al final la ganó la muerte.

Fue por una rubia loca…

Cuando el barco llega a la ciudad

las mujeres salen y los hombres solos

bajan a los bares, y esa noche todo vale!

Y sientes tu corazón

latir al ritmo de esta milonga

que es la milonga

del marinero y el capitán.

Fue por una rubia loca…

De matroos en de kapitein

ze ontmoetten elkaar in een bar,

en ze bestelden nog een fles rum.

Dat zou de laatste haven zijn,

en het was zo, echt,

dat onder de zee nu samen rusten.

Het was voor een gekke blondine

die alleen danste tot het ochtendgloren.

En hij bewoog, maar zo goed,

hoe het was om naar haar te kijken en het was om te verliezen

Alles voor dat lichaam en die belofte.

Ik was niet meer jong, maar ik was stoutmoedig

en danste altijd op het ritme;

het kon hem niet schelen of het naar hem werd gegooid.

De nacht kwam, de champagne kwam,

Het is tijd voor de waarheid

En die weddenschap werd uiteindelijk gewonnen door de dood.

Het was voor een gekke blondine...

Wanneer het schip in de stad aankomt

vrouwen gaan uit en mannen alleen

ze gaan naar de bars, en die nacht kan alles!

en je voelt je hart

sla op het ritme van deze milonga

wat is de milonga?

van de matroos en de kapitein.

Het was voor een gekke blondine...