Sur - Los Bunkers

Nunca tuvimos casi nada en común

Siempre fue a la fuerza qué me dices tú

No necesito mucho más

De lo que puedas pensar

Solo poder respirar

Sin pensarlo demasiado me aferré

Al sueño más tonto que pude tener

Y lo que queda de país

Yo nunca lo quise así

También podemos huir

Y qué más da

Y qué más da

Y qué más da

Si ya te arrepentirás

La vida se refleja desde el sur

Se muestra espesa en esta latitud

Nos convencimos sin querer

Que todo estaría bien

Sin importar el por qué

Y qué más da

Y qué más da

Y qué más da

Si ya te arrepentirás

Otra vez

Otra vez

No hay lugar

Ideal para nacer

We hadden bijna nooit iets gemeen

Het was altijd met geweld wat zeg je me?

Ik heb niet veel meer nodig

van wat je kunt denken

gewoon kunnen ademen

Zonder te veel na te denken klampte ik me vast

Tot de domste droom die ik kon hebben

En wat blijft er van het land over?

Ik heb het nooit zo gewild

We kunnen ook wegrennen

En wat geeft nog meer?

En wat geeft nog meer?

En wat geeft nog meer?

Ja, je zult er spijt van krijgen

Het leven wordt weerspiegeld vanuit het zuiden

Dik weergegeven op deze breedtegraad

We hebben onszelf per ongeluk overtuigd

dat alles goed zou komen

maakt niet uit waarom

En wat geeft nog meer?

En wat geeft nog meer?

En wat geeft nog meer?

Ja, je zult er spijt van krijgen

Nog een keer

Nog een keer

Er is geen plek

Ideaal om geboren te worden