Leyenda - Los Bunkers

Al amanecer

Algunos ojos ya eran de la oscuridad

Y huyeron hacia las tinieblas del ayer

Con un puñado de semillas por sembrar

Con un puñado de promesas por crecer

Pero salió el sol

Y se elevo sobre la tierra siempre máss

Secando el frío nocturnal dando calor

Regocijando al mundo con su prodigar

Irguiendo al viento un poderoso corazón

De amar

Y su luz subió

Saltando las montañas traspasando el mar

Regando el mundo con su cálida verdad

Su cálida razón

Esparciendo la claridad

Como una estación

Era bello el sol

Que se elevaba sobre el mundo siempre más

Con su destierro de nevadas su canción

Su semillero en jubiloso despertar

Erguido al viento el poderoso corazón

De amar

Y su luz llegó

Al reino oscuro a las torres del ayer

Y la cimiente arrebatada de su amor

Sintiose renacer

Al contacto de su calor

Y de su quehacer

Luego al final

A la hora en que se suponía atardecer

Sintieron que la luz quedó en su respirar

Como una sangre de la atmósfera un poder

Un pacto eterno con la claridad solar

Con la claridad solar

bij zonsopgang

Sommige ogen kwamen al uit het donker

En vluchtte in de duisternis van gisteren

Met een handvol zaden om te zaaien

Met een handvol beloften om te groeien

maar de zon kwam door

En het rees altijd meer boven de aarde uit

De nachtelijke kou drogen en warmte geven

De wereld verheugen met zijn weelde

Een machtig hart naar de wind doen stijgen

Dol zijn op

En zijn licht ging aan

Springen over de bergen die de zee oversteken

De wereld water geven met zijn warme waarheid

Uw warme reden

De duidelijkheid verspreiden

als een seizoen

de zon was prachtig

Dat torende steeds hoger uit over de wereld

Met zijn besneeuwde verbanning zijn lied

Zijn broeinest in vreugdevol ontwaken

Rechtop tegen de wind het machtige hart

Dol zijn op

En zijn licht kwam

Naar het donkere koninkrijk naar de torens van gisteren

En het weggerukte fundament van zijn liefde

voelde me herboren

In contact met je warmte

en van zijn werk

dan aan het einde

Op het moment dat die zonsondergang had moeten zijn

Ze voelden dat het licht in hun ademhaling bleef

Als een bloed uit de atmosfeer een kracht

Een eeuwig pact met zonnehelderheid

met het zonlicht