No Volveré A Ser Joven (Maqueta Gabriel Sopeña) - Loquillo

Que la vida iba en serio

uno lo empieza a comprender más tarde.

Como todos los jóvenes, yo vine

a llevarme la vida por delante.

Dejar huella quería

y marcharme entre aplausos.

Envejecer, morir, eran tan sólo

las dimensiones del teatro.

Pero ha pasado el tiempo

y la verdad desagradable asoma:

envejecer, morir,

es el único argumento de la obra.

dat het leven serieus was

men begint het later te begrijpen.

Zoals alle jonge mensen kwam ik

om mijn leven vooruit te nemen.

laat een gewenste markering achter

en vertrekken met applaus.

Oud worden, sterven, waren gewoon

theater afmetingen.

Maar de tijd is verstreken

en de onaangename waarheid doemt op:

oud worden, sterven,

het is de enige plot van het stuk.