Кто теперь - Лондон, Лолита Быстрова

Она бродила по свету

И искала тебя.

Пережила сотни жизней

И как будто нашла.

Всю себя подарила,

А в ответ — тишина.

Так все грустно

И кровью на стене

Написала она:

'Кто теперь найдет меня?

Кто за мной пройдет сто миль?

Кто теперь найдет ответ:

Зачем теперь мне жить?'

Замерзая в дороге,

Мы бредем до весны.

Натыкаясь на стены

Нашей глупой Игры.

Сколько зла — столько света,

А кому Небеса

Открывались… и стало ясно всё

И из глаз — вода…

'Кто теперь найдет меня?

Кто за мной пройдет сто миль?

Кто теперь найдет ответ:

Зачем теперь мне жить?'

Там высоко,

Там все легко,

Но ты не уходи

Оставайся со мной.

Будет весна.

Ты все забудешь,

Но будут другие

вот так же:

'Кто теперь найдет меня?

Кто за мной пройдет сто миль?

Кто теперь найдет ответ:

Зачем теперь мне жить?'

Ze zwierf over de wereld

En ik was op zoek naar jou.

Overleefde honderden levens

En alsof ik het gevonden heb.

Ik heb mezelf alles gegeven

En als antwoord - stilte.

Alles is zo verdrietig

En bloed aan de muur

Zij schreef:

'Wie zal me nu vinden?

Wie volgt mij honderd mijl?

Wie vindt nu het antwoord:

Waarom zou ik nu leven?'

Bevriezen op de weg

We dwalen tot de lente.

Tegen de muren stoten

Ons stom spel.

Hoeveel kwaad - zoveel licht

En wie is de hemel?

Ze gingen open... en alles werd duidelijk

En uit de ogen - water ...

'Wie zal me nu vinden?

Wie volgt mij honderd mijl?

Wie vindt nu het antwoord:

Waarom zou ik nu leven?'

Het is hoog daarboven

Alles is daar gemakkelijk

Maar je gaat niet weg

Blijf bij mij.

Er zal lente zijn.

Je zult alles vergeten

Maar er zullen anderen zijn

zoals dit:

'Wie zal me nu vinden?

Wie volgt mij honderd mijl?

Wie vindt nu het antwoord:

Waarom zou ik nu leven?'