Republic - London After Midnight, Sean Brennan

You’re being used

You’re being lied

To in a desert without water

You are desperate to believe

You’re like a lamb led to the slaughter

Self deceive you won’t believe

You’re like a child seeking mother

You need guidance

You see violence as a way to control others

Do you think that ignorance sets you free?

Has slavery made you all you can be?

Is cruelty your new authority?

Do you think the lies are convincing me?

I don’t care if you hurt

I don’t care if you’re blind

If it’s too late to convince you

Then I don’t care if you die

You’re in the dark

You’re in the depts

You’re in an ocean of disease

You’ve lost control to those who know

Life as pain and lust and greed

And in the end

Can you defend the things

You say that you despise?

Can you see the cold and naked

Truth that’s there before your eyes?

Do you think that ignorance sets you free?

Has salavery made you all you can be?

Is cruelty your new authority?

Do you think the lies are convincing me?

I don’t care if you hurt

I don’t care if you’re blind

If its too late to convince you

Then I don’t care if you die

Can’t you see?

You’ll never be free

Can’t you see?

You’ll never be free

I don’t care if you hurt

I don’t care if you’re blind

If it’s too late to convince you

Then I don’t care if you die

So die

So die

So die

So die

Je wordt gebruikt

Je wordt gelogen

In een woestijn zonder water

Je bent wanhopig om te geloven

Je bent als een lam dat naar de slachtbank wordt geleid

Zelfbedrog, je zult het niet geloven

Je bent als een kind dat een moeder zoekt

Je hebt begeleiding nodig

Je ziet geweld als een manier om anderen te beheersen

Denk je dat onwetendheid je bevrijdt?

Heeft de slavernij je gemaakt tot alles wat je kunt zijn?

Is wreedheid jouw nieuwe autoriteit?

Denk je dat de leugens me overtuigen?

Het kan me niet schelen of je pijn hebt

Het kan me niet schelen of je blind bent

Als het te laat is om je te overtuigen

Dan maakt het me niet uit of je sterft

Je tast in het duister

Je bent op de afdeling

Je bevindt je in een oceaan van ziekte

Je hebt de controle verloren aan degenen die het weten

Het leven als pijn en lust en hebzucht

En op het einde

Kun jij de dingen verdedigen?

U zegt dat u veracht?

Zie je de kou en naakt?

Waarheid die daar voor je ogen ligt?

Denk je dat onwetendheid je bevrijdt?

Heeft het salaris je gemaakt tot alles wat je kunt zijn?

Is wreedheid jouw nieuwe autoriteit?

Denk je dat de leugens me overtuigen?

Het kan me niet schelen of je pijn hebt

Het kan me niet schelen of je blind bent

Als het te laat is om je te overtuigen

Dan maakt het me niet uit of je sterft

Kun je het niet zien?

Je zult nooit vrij zijn

Kun je het niet zien?

Je zult nooit vrij zijn

Het kan me niet schelen of je pijn hebt

Het kan me niet schelen of je blind bent

Als het te laat is om je te overtuigen

Dan maakt het me niet uit of je sterft

Dus sterf

Dus sterf

Dus sterf

Dus sterf