Hardest Song Ever - Locksmith, Leah Tysse

Father worked nights, mother all day

There were no gripes, we would all pray

We were close knit, it was so strict

Well in most folks, that was OK

I was so young, pre-first grade

Them condone me alone, it was no way

But when it overlapped, it left an open gap

Call a babysitter, time to go play

And she was young too, and it was fun too

Get away from her home, so she would come through

Our to a neighbors house, they had the favorite couch

That everybody loved, and we would run to

But it was uncool, what we would succumb to

The shit we did see, becoming numb to

This wasn’t untrue, what no-one knew

The shit that she would do to me, nothing else could undo

Young and unaware, dealing with the strain

There’s no reason to lie, cause there’s nothing to gain

She told me «strip down, no need to feel ashamed'

She brought another child, she said «let's play a game.»

My stomach’s in a twist, what you expect shit

I’m barely 5 or 6, I don’t know what sex is

I’m giving y’all the truth so I can set it right

This is the hardest song I had to ever write

All that lays, locked in me

Wasn’t mine to hold on to (The hardest song I could ever write)

And though it plagues, a part of me

Don’t want to leave but I got to (The hardest song I could ever write)

And the memory I suppressed it, depression is what’s

Pressing that’s what the stress did

I pushed away any woman I could connect with

That’s the shit you do when you deal with being molested

Infested with impatience I started aching

Hatred and deep guilt was the deadliest combination

Am I scarred, am I flawed, am I gay then?

I’ve always loved women, that can’t be the explanation

How do I take the rage, bury it deep inside

Cover it with a smile, but eventually it will rise

Eventually it will tie, a knot in your soul and boast

Then you just end up hurting the people you love the most

Fuck it I’ll let it fly, nothing to set aside

It’s nothing for me to lose, I’m already dead inside

Already said my peace a piece of me fled in spite

Let’s set it right this the hardest shit I’m a ever write

All that lays, locked in me

Wasn’t mine to hold on to (The hardest song I could ever write)

And though it plagues, a part of me

Don’t want to leave but I got to (The hardest song I could ever write)

We are the victim of school teachers and cool preachers

Youth coaches and catholic priest that do breach us

And violated our innocence from within

Now that I’m grown I know that it prolly happened to them

A cycle of sickness where the only eyewitness

Is so terrified they rather lie than admit this

Or rather omit this, and deal with the strain too

But your never truly free until you put this in plain view

And I know it’s like the hardest thing in the world to do

But if you don’t then the person who did it controls you, and owns you

But I got my chance to set it right

This the hardest song I could ever write

All that lays, locked in me

Wasn’t mine to hold on to (The hardest song I could ever write)

And though it plagues, a part of me

Don’t want to leave but I got to (The hardest song I could ever write)

Vader werkte nachten, moeder de hele dag

Er waren geen klachten, we zouden allemaal bidden

We waren hecht, het was zo streng

Nou, bij de meeste mensen was dat OK

Ik was zo jong, voor het eerste leerjaar

Ze keuren mij alleen goed, het was echt niet mogelijk

Maar toen het overlapte, liet het een open gat achter

Bel een oppas, tijd om te gaan spelen

En ze was ook jong, en het was ook leuk

Ga weg van haar huis, zodat ze erdoor zou komen

Ons huis van de buren, ze hadden de favoriete bank

Waar iedereen van hield, en waar we naar toe zouden rennen

Maar het was niet cool, waar we voor zouden bezwijken

De shit die we wel zagen, verdoofd voor

Dit was niet onwaar, wat niemand wist

De shit die ze me zou aandoen, kon niets anders ongedaan maken

Jong en onbewust, omgaan met de spanning

Er is geen reden om te liegen, want er is niets te winnen

Ze vertelde me «uitkleden, je hoeft je niet te schamen'

Ze bracht nog een kind mee, ze zei «laten we een spelletje spelen».

Mijn maag zit in de war, wat verwacht je shit

Ik ben amper 5 of 6, ik weet niet wat seks is

Ik geef jullie de waarheid zodat ik het goed kan stellen

Dit is het moeilijkste nummer dat ik ooit heb moeten schrijven

Alles wat ligt, opgesloten in mij

Het was niet aan mij om vast te houden (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)

En hoewel het plaagt, een deel van mij

Ik wil niet weggaan, maar ik moet (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)

En de herinnering die ik onderdrukte, depressie is wat is

Drukken dat is wat de stress deed

Ik duwde elke vrouw weg waarmee ik contact kon maken

Dat is de shit die je doet als je wordt gemolesteerd

Geteisterd door ongeduld begon ik pijn te krijgen

Haat en diep schuldgevoel was de dodelijkste combinatie

Heb ik littekens, ben ik gebrekkig, ben ik dan homo?

Ik heb altijd van vrouwen gehouden, dat kan niet de verklaring zijn

Hoe kan ik de woede opvangen, diep van binnen begraven?

Bedek het met een glimlach, maar uiteindelijk zal het rijzen

Uiteindelijk zal het binden, een knoop in je ziel en opscheppen

Dan doe je gewoon de mensen pijn van wie je het meest houdt

Fuck it, ik laat het vliegen, niets om opzij te zetten

Het is niets voor mij te verliezen, ik ben al dood van binnen

Ik zei al dat mijn vrede een stukje van mij is gevlucht ondanks

Laten we het goed maken, dit is de moeilijkste shit die ik ooit heb geschreven

Alles wat ligt, opgesloten in mij

Het was niet aan mij om vast te houden (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)

En hoewel het plaagt, een deel van mij

Ik wil niet weggaan, maar ik moet (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)

We zijn het slachtoffer van schoolleraren en coole predikers

Jeugdcoaches en katholieke priesters die ons wel breken

En onze onschuld van binnenuit geschonden

Nu ik volwassen ben, weet ik dat het hen waarschijnlijk is overkomen

Een ziektecyclus waarbij de enige ooggetuige

Is zo bang dat ze liever liegen dan dit toegeven

Of laat dit liever achterwege en pak ook de belasting aan

Maar je bent nooit echt vrij totdat je dit duidelijk in beeld brengt

En ik weet dat het het moeilijkste ter wereld is om te doen

Maar als u dat niet doet, heeft de persoon die het deed de controle over u en bezit hij u

Maar ik kreeg de kans om het goed te zetten

Dit is het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven

Alles wat ligt, opgesloten in mij

Het was niet aan mij om vast te houden (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)

En hoewel het plaagt, een deel van mij

Ik wil niet weggaan, maar ik moet (het moeilijkste nummer dat ik ooit zou kunnen schrijven)