Sun Hands - Local Natives

I climbed to the top of a hill

But I had just missed the sun

And although the descending arc was gone

Left behind were the traces that always follow along

The most beautiful colors chase the sun

They wrap her trail in a taunting gesture

That seems to sing out loud,

«this is what you’re missing»

I’ll endure the night

For the promise of light

I want to lift my hands towards the sun

Show me warmth

Baby, won’t you show me warmth again?

And when I can feel with my sun hands

I’ll promise not to lose her again

And even if the morning never comes

My hands are blessed to have touched the sun

And when I can feel with my sun hands

I promise not to lose her again

Ik klom naar de top van een heuvel

Maar ik had net de zon gemist

En hoewel de dalende boog verdwenen was

Achtergelaten waren de sporen die altijd meegaan

De mooiste kleuren jagen de zon achterna

Ze omhullen haar spoor in een spottend gebaar

Dat lijkt hardop te zingen,

«dit is wat je mist»

Ik zal de nacht doorstaan

Voor de belofte van licht

Ik wil mijn handen opheffen naar de zon

Laat me warmte zien

Schat, wil je me niet weer warmte laten zien?

En wanneer ik kan voelen met mijn zonnehanden

Ik beloof haar dat ik haar niet meer zal verliezen

En zelfs als de ochtend nooit komt

Mijn handen zijn gezegend dat ik de zon heb aangeraakt

En wanneer ik kan voelen met mijn zonnehanden

Ik beloof haar dat ik haar niet meer zal verliezen