Lost Weekend - Lloyd Cole And The Commotions

It took a lost weekend in a hotel in Amsterdam

And double pneumonia in a single room

And the sickest joke was the price of the medicine

Are you laughing at me now?

May I please laugh along with you?

This morning I woke up from a deep, unquiet sleep

With ashtray clothes and this lonely heart’s pen

With which I wrote for you a lovesong in tattoo upon my palm

'Twas stolen from me when Jesus took my hand

You see I, I wouldn’t say it if I didn’t mean it

Drop me and I’ll fall to pieces

Too easily

I was a king bee with a head full of attitude

Wore my heart on my sleeve like a stain

And my aim was taboo, you

Could we meet in the marketplace

Did I ever hey please, did you wound my knees?

You see I, I wouldn’t say it if I didn’t mean it

Drop me and I’ll fall to pieces

Yeah too easily

There’s nobody else to blame

I hang my head in a crying shame

There is nobody else to blame

Nobody else except my sweet self

It took a lost weekend in a hotel in Amsterdam

Twenty four gone years to conclude in tears

And the sickest joke was the price of the medicine

Are you laughing at me now

May I please laugh along?

I was a king bee with a head full of attitude

An ashtray heart on my sleeve, wounded knees

And my one love song was a tattoo upon my palm

You wrote upon me when you took my hand

You see I, I wouldn’t say it if I didn’t mean it

Drop me and I’ll fall to pieces too easily

Too easily

Too easily

Het duurde een verloren weekend in een hotel in Amsterdam

En dubbele longontsteking in een eenpersoonskamer

En de ziekste grap was de prijs van het medicijn

Lach je me nu uit?

Mag ik alsjeblieft met je mee lachen?

Vanmorgen werd ik wakker uit een diepe, onrustige slaap

Met asbakkleren en de pen van dit eenzame hart

Waarmee ik voor jou een liefdesliedje schreef in tatoeage op mijn handpalm

'Het werd van me gestolen toen Jezus mijn hand pakte'

Zie je ik, ik zou het niet zeggen als ik het niet meende

Laat me vallen en ik val in stukken

te gemakkelijk

Ik was een koningsbij met een hoofd vol attitude

Droeg mijn hart op mijn mouw als een vlek

En mijn doel was taboe, jij

Kunnen we afspreken op de markt?

Heb ik ooit, alsjeblieft, heb je mijn knieën verwond?

Zie je ik, ik zou het niet zeggen als ik het niet meende

Laat me vallen en ik val in stukken

Ja te gemakkelijk

Er is niemand anders om de schuld te geven

Ik hang mijn hoofd in huilende schaamte

Er is niemand anders om de schuld te geven

Niemand anders behalve mijn lieve zelf

Het duurde een verloren weekend in een hotel in Amsterdam

Vierentwintig verloren jaren om in tranen af ​​te sluiten

En de ziekste grap was de prijs van het medicijn

Lach je me nu uit?

Mag ik alsjeblieft mee lachen?

Ik was een koningsbij met een hoofd vol attitude

Een asbakhart op mijn mouw, gewonde knieën

En mijn enige liefdeslied was een tatoeage op mijn handpalm

Je schreef op me toen je mijn hand pakte

Zie je ik, ik zou het niet zeggen als ik het niet meende

Laat me vallen en ik val te gemakkelijk in stukken

te gemakkelijk

te gemakkelijk