Lost - Liza Anne

I’ll be damned if I do it, damned if I don’t

I’ll be lost if I love him, lost if I won’t

And, I can’t muster up the courage to say it’s best that I leave

I Can’t muster up much of anything when I’m feeling you breath

My human heart won’t mend itself when my own two hands are ripping out the seams

Oh, it seems I’m my own worst enemy

I’m doing it to myself

I’ll be hurt if I leave him, but turn cold if I don’t

He’s the sweet of a Morning kiss, but there’s a poison it holds

Sticking thorns into my spine but I won’t let go

Sticking thorns into my sight, but I’ll keep my eyes closed

My human heart won’t mend itself when my own two hands are ripping out the seams

Oh, it seems I’m my own worst enemy

I’m doing it to myself

I’m doing it with my own heart I won’t let it mend

Use my own two hands, I rip out all the seams

Oh, it seems I’m my own worst enemy

I’m doing it to myself

Ik zal verdoemd zijn als ik het doe, verdomd als ik het niet doe

Ik zal verloren zijn als ik van hem hou, verloren als ik dat niet doe

En ik kan de moed niet opbrengen om te zeggen dat het het beste is dat ik wegga

Ik kan niet veel van iets opbrengen als ik voel dat je ademt

Mijn menselijke hart zal zichzelf niet herstellen als mijn eigen twee handen de naden eruit scheuren

Oh, het lijkt erop dat ik mijn eigen ergste vijand ben

Ik doe het mezelf aan

Ik zal gekwetst zijn als ik hem verlaat, maar het zal koud worden als ik dat niet doe

Hij is zo zoet als een ochtendkus, maar er zit een gif in

Doornen in mijn ruggengraat steken, maar ik laat niet los

Doornen in mijn zicht steken, maar ik zal mijn ogen dicht houden

Mijn menselijke hart zal zichzelf niet herstellen als mijn eigen twee handen de naden eruit scheuren

Oh, het lijkt erop dat ik mijn eigen ergste vijand ben

Ik doe het mezelf aan

Ik doe het met mijn eigen hart, ik laat het niet herstellen

Gebruik mijn eigen twee handen, ik scheur alle naden eruit

Oh, het lijkt erop dat ik mijn eigen ergste vijand ben

Ik doe het mezelf aan