Звезда - Лицей

Кружит и вьётся, и манит дорога,

Словно по венам спешащая кровь,

Много земного, небесного много,

В давнем желании понять, что такое любовь?

Любовь, любовь.

Да ты не помнишь, как стал человеком,

Только жалеешь потраченных сил,

Знает лишь небо, да звёздные реки,

То, чем когда-то дышал, а теперь позабыл.

Да ты не помнишь уже, как был на небе далёкой звездой

И ты не можешь зажечь чужое сердце горящей мечтой.

И ты боишься любить, и строишь стены, скрывая себя.

А знаешь как ты сиял, звезда?

В меру забот и немного покоя,

Всё, что от жизни размеренной ждешь,

Радость любить, и желанье такое,

Просто погасли в тебе как костёр под дождём,

Под дождём.

Да, ты не помнишь уже, как был на небе далёкой звездой

И ты не можешь зажечь чужое сердце горящей мечтой,

И ты боишься любить, и строишь стены, скрывая себя.

А знаешь как ты сиял, звезда?

Звезда, звезда.

Draaiend en kronkelend, en de weg lonkt,

Zoals bloed door de aderen stromen,

Veel aards, veel hemels

In een al lang bestaand verlangen om te begrijpen wat liefde is?

Liefde liefde.

Ja, je weet niet meer hoe je een man werd,

Je hebt alleen spijt van de verspilde kracht,

Kent alleen de lucht, ja sterrenrijke rivieren,

Wat ik ooit ademde, maar nu ben ik vergeten.

Ja, je weet niet meer hoe je een verre ster aan de hemel was

En je kunt het hart van een ander niet in brand steken met een brandende droom.

En je bent bang om lief te hebben, en je bouwt muren en verbergt jezelf.

Weet je hoe je straalde, ster?

Tot de beste zorgen en een beetje rust,

Alles wat je verwacht van een afgemeten leven,

De vreugde van liefhebben, en zo'n verlangen,

Ging gewoon in je uit als een vuur in de regen,

Onder regen.

Ja, je weet niet meer hoe je een verre ster aan de hemel was

En je kunt het hart van iemand anders niet in brand steken met een brandende droom,

En je bent bang om lief te hebben, en je bouwt muren en verbergt jezelf.

Weet je hoe je straalde, ster?

Ster, ster.