Ветер - Лицей

Ветер зовёт торопливой походкой

За горизонты гранью нечёткой,

Волосы треплет, как давний знакомый,

Водит-уводит всё дальше от дома.

Солнце, зашторив, спросит у неба:

«Что за просторы, там, где я не был?»

И не дождавшись скоро ответа,

Вновь улетает странствовать где-то.

Припев:

Словно забытая тайна в небе блеснёт,

И за спиной догорает,

Голосом чистым поёт,

Облаком тает.

Как неприкаянный ветер будем летать,

Солнечными небесами,

Что пожелаем узнать,

Знаем мы сами.

А помнишь просторы где вместе летали?

Дальние долы, вольные дали.

Ветер небесный, он не обманет,

Снова напомнит, снова поманит.

Припев:

Словно забытая тайна в небе блеснёт,

И за спиной догорает,

Голосом чистым поёт,

Облаком тает.

Как неприкаянный ветер будем летать,

Солнечными небесами,

Что пожелаем узнать,

Знаем мы сами.

Словно забытая тайна в небе блеснёт,

И за спиной догорает,

Голосом чистым поёт,

Облаком тает.

Как неприкаянный ветер будем летать,

Солнечными небесами,

Что пожелаем узнать,

Знаем мы сами.

Словно забытая тайна.

Словно забытая тайна.

De wind roept met een haastige gang

Voorbij de horizon van de vage lijn,

Haar ruches, als een oude vriend,

Leidt-leidt steeds verder van huis.

De zon, die gordijnen heeft gesloten, zal de hemel vragen:

'Wat zijn de vlakten, waar ik niet ben geweest?'

En zonder spoedig op een antwoord te wachten,

Weer vliegt om ergens te dwalen.

Refrein:

Alsof een vergeten geheim aan de hemel zal schijnen,

En daarachter brandt het uit,

Zingt met een heldere stem

De wolk smelt.

Als een rusteloze wind zullen we vliegen,

zonnige luchten,

Wat we graag willen weten

We kennen onszelf.

Herinner je je de ruimtes waar jullie samen vlogen?

Verre dalen, vrije afstanden.

Hemelse wind, hij zal niet bedriegen,

Herinner er nog eens aan, wenk opnieuw.

Refrein:

Alsof een vergeten geheim aan de hemel zal schijnen,

En daarachter brandt het uit,

Zingt met een heldere stem

De wolk smelt.

Als een rusteloze wind zullen we vliegen,

zonnige luchten,

Wat we graag willen weten

We kennen onszelf.

Alsof een vergeten geheim aan de hemel zal schijnen,

En daarachter brandt het uit,

Zingt met een heldere stem

De wolk smelt.

Als een rusteloze wind zullen we vliegen,

zonnige luchten,

Wat we graag willen weten

We kennen onszelf.

Als een vergeten geheim.

Als een vergeten geheim.