Little Hell - Lisa Papineau

If I am too weary put me aside

The years break their silence written in salt

Forgotten in spaces left at high mark

But duty-bound vigil saves hope that survives

And carries it willingly on the white tide

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

The waves tap their fingers there’s no need to shout

They’re pushing and pulling on the way out

Too fearsome no captain can say where they’re bound

He’ll swim if he has to as they roll to ground

But he rides the fury with no land in sight

Holds true to the spirit and braves the white tide

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

If I have forsaken put me aside

Or set me to drifting on the white tide

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

Little hell, little hell, little hell

Als ik te moe ben, leg me dan opzij

De jaren verbreken hun stilzwijgen geschreven in zout

Vergeten in spaties over bij hoge markering

Maar plichtsgetrouwe wake redt hoop die overleeft

En draagt ​​het gewillig op het witte tij

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

De golven tikken met hun vingers, het is niet nodig om te schreeuwen

Ze duwen en trekken op weg naar buiten

Te angstaanjagend dat geen enkele kapitein kan zeggen waar ze naartoe gaan

Hij zal zwemmen als het moet, terwijl ze naar de grond rollen

Maar hij berijdt de woede zonder land in zicht

Blijft trouw aan de geest en trotseert de witte vloed

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Als ik het heb verlaten, leg me dan opzij

Of laat me meedrijven op het witte tij

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel

Kleine hel, kleine hel, kleine hel