Detachment - Linea Aspera

«Empathy», he said

But empathy is dead

I was nowhere, I was nowhere then

Is that what he meant?

Is this detachment?

I wouldn’t know, I wouldn’t know, I wouldn’t know

He splits the seams, hope’s unraveling

I was nowhere, I was nowhere then

There are stranger places full of pretty faces

But you never know

You never know, you never know, you never know

«Empathy», he said

But empathy is utterly and irreversibly dad

«Empathie», zei hij

Maar empathie is dood

Ik was nergens, ik was toen nergens

Is dat wat hij bedoelde?

Is dit detachement?

Ik zou het niet weten, ik zou het niet weten, ik zou het niet weten

Hij splitst de naden, de hoop ontrafelt

Ik was nergens, ik was toen nergens

Er zijn vreemdere plekken vol mooie gezichten

Maar je weet maar nooit

Je weet maar nooit, je weet maar nooit, je weet maar nooit

«Empathie», zei hij

Maar empathie is volledig en onomkeerbaar papa