Banks - Lincoln

Milemarker twenty-seven says we’re on the way to Heaven

And I smile at the passenger seat

Forty miles from Chicago

There is snow on the windshield

And you’re downtown dragging your feet

Now I’m circling the block around Union Central Station

And there are bullets flying into the car

It’s the same as it’s always been

It’s the same as it’s always been

Two-hundred miles from Chicago:

There is blood on the windshield

And I am reeling as you gather your things

I said I don’t know what to do anymore

As if I knew what to do before

I can fuck up almost anything

I don’t think that I would exactly call it love

But it’s dripping down my consciousness

Missus, you’re slipping down my lungs

I want to build you a protest out of sticks and rocks

I find in the backyard behind the house you grew up in

In loving memory of all our nonconformity

I want to sing you a signal that reaches only the ears

Of young disenfranchised straight white boys

Because that would feel normal, and none of this does

I don’t think that I would exactly call it love

But it’s dripping down my consciousness

As you’re slipping down my lungs

So save it for a rainy day and maybe then you’ll see

That I am like the earth, old man, there’s no way around me

But even in my dreams

I still don’t know the difference between

What it is I want and what it is I need

I wanna see you be brave

I wanna see you surviving

I wanna see both of us

Prospering and thriving separately

I want the catharsis of knowing

Something bad’s about to happen

But also knowing that I can’t do anything about it

Because your new house just don’t shut

Quite like the one you grew up in used to

I wanna come and visit

I wanna see this through, but

I never will because you’re just not what I need

And I am just not what you want

Though you’re in everyone I meet and

We’ll say fuck the banks but we’ll still use them every day

And when we fight amongst ourselves

The banks will say «Okay

Have you been spending all your capital on causes you deem just?

You keep doing what you can, we’ll keep doing what we must.»

So despite what you have learned

In songs for which you’d take a bullet

You won’t find objective truth

In a final rhyming couplet

A couplet, a couplet, a couplet…

Mijlpaal zevenentwintig zegt dat we op weg zijn naar de hemel

En ik glimlach op de passagiersstoel

Veertig mijl van Chicago

Er ligt sneeuw op de voorruit

En je bent in het centrum met je voeten aan het slepen

Nu cirkel ik rond het blok rond Union Central Station

En er vliegen kogels in de auto

Het is hetzelfde als het altijd is geweest

Het is hetzelfde als het altijd is geweest

Tweehonderd mijl van Chicago:

Er zit bloed op de voorruit

En ik wankel terwijl je je spullen verzamelt

Ik zei dat ik niet meer weet wat ik moet doen

Alsof ik eerder wist wat ik moest doen

Ik kan bijna alles verknoeien

Ik denk niet dat ik het echt liefde zou noemen

Maar het druipt van mijn bewustzijn af

Missus, je glijdt door mijn longen

Ik wil een protest voor je bouwen van stokken en stenen

Ik vind in de achtertuin achter het huis waarin je opgroeide

In liefdevolle herinnering aan al onze non-conformiteiten

Ik wil een signaal voor je zingen dat alleen de oren bereikt

Van jonge rechteloze hetero blanke jongens

Omdat dat normaal zou voelen, en niets van dit alles

Ik denk niet dat ik het echt liefde zou noemen

Maar het druipt van mijn bewustzijn af

Terwijl je door mijn longen glijdt

Dus bewaar het voor een regenachtige dag en misschien zie je het wel

Dat ik als de aarde ben, oude man, er is geen weg om me heen

Maar zelfs in mijn dromen

Ik weet nog steeds het verschil niet tussen

Wat ik wil en wat ik nodig heb?

Ik wil je moedig zien zijn

Ik wil je zien overleven

Ik wil ons allebei zien

Voorspoedig en bloeiend afzonderlijk

Ik wil de catharsis van weten

Er staat iets ergs te gebeuren

Maar ook wetende dat ik er niets aan kan doen

Omdat je nieuwe huis gewoon niet dichtgaat

Net als degene waarin je opgroeide,

Ik wil op bezoek komen

Ik wil dit doorzien, maar

Dat zal ik nooit doen, want je bent gewoon niet wat ik nodig heb

En ik ben gewoon niet wat je wilt

Hoewel je in iedereen zit die ik ontmoet en

We zullen zeggen fuck de banken, maar we zullen ze nog steeds elke dag gebruiken

En als we onder elkaar vechten

De banken zullen zeggen «Oké»

Heeft u al uw kapitaal uitgegeven aan zaken die u rechtvaardig acht?

Jij blijft doen wat je kunt, wij blijven doen wat we moeten.»

Dus ondanks wat je hebt geleerd

In liedjes waarvoor je een kogel zou nemen

Je zult geen objectieve waarheid vinden

In een laatste rijmend couplet

Een koppel, een koppel, een koppel...