My Father's Shoes - Level 42

Even now I see him walking home at sundown

He’s whistling rock of ages with his lunchbox at his side

I still recall the smell of smoke and ashes on his jacket

And that factory dust was on his shoes the afternoon he died

I swore I’d never heed that factory whistle

In a banker’s cage I signed a loan against my future sins

All the neighbours shook my hand

And wished me well upon my leaving

Though my father was a poor man he owned a wealth of friends

See the beast upon the land

So take these boots that shine like Judas silver

And all these sad reflections on lost untravelled roads

While the rain falls on a field of bones and roses

Give me back my father’s shoes and let me walk in those

Lost years in slumber

My stroke was good, the deals fell fast end easy

I hired the sweat of honest men and took the lion’s share

My wardrobe filled with shirts of silk

And boots of tender leather

And I walked in them the halls of power

But found no comfort there

So take these boots that shine like Judas silver

And all these sad reflections on lost untravelled roads

While the rain falls on a field of bones and roses

Give me back my father’s shoes and let me walk in those

Lady lay these boots upon the fire

'cause lady now I swear I’ll never wear this pair again

I meant to stand up straight and tall

It never was that easy

Now these soles are stained from walking on the dreams

Of better men

So take these boots that shine like Judas silver

And all these sad reflections on lost untravelled roads

While the rain falls on a field of bones and roses

Give me back my father’s shoes and let me walk in those

Zelfs nu zie ik hem bij zonsondergang naar huis lopen

Hij fluit een rock van leeftijden met zijn lunchbox aan zijn zijde

Ik herinner me nog de geur van rook en as op zijn jas

En dat fabrieksstof zat op zijn schoenen op de middag dat hij stierf

Ik heb gezworen dat ik nooit naar dat fabrieksfluitje zou luisteren

In de kooi van een bankier tekende ik een lening tegen mijn toekomstige zonden

Alle buren schudden me de hand

En wenste me het beste bij mijn vertrek

Hoewel mijn vader een arme man was, bezat hij een schat aan vrienden

Zie het beest op het land

Dus neem deze laarzen die glanzen als Judas-zilver

En al deze trieste reflecties op verloren onbereisde wegen

Terwijl de regen valt op een veld van botten en rozen

Geef me de schoenen van mijn vader terug en laat me daarin lopen

Verloren jaren in slaap

Mijn slag was goed, de deals vielen snel en gemakkelijk

Ik huurde het zweet van eerlijke mannen en nam het leeuwendeel

Mijn kledingkast gevuld met overhemden van zijde

En laarzen van zacht leer

En ik liep in hen de hallen van de macht

Maar vond daar geen troost

Dus neem deze laarzen die glanzen als Judas-zilver

En al deze trieste reflecties op verloren onbereisde wegen

Terwijl de regen valt op een veld van botten en rozen

Geef me de schoenen van mijn vader terug en laat me daarin lopen

Dame leg deze laarzen op het vuur

want dame, nu zweer ik dat ik dit paar nooit meer zal dragen

Ik wilde rechtop en lang staan

Het was nog nooit zo gemakkelijk

Nu zijn deze zolen bevlekt van het lopen op de dromen

Van betere mannen

Dus neem deze laarzen die glanzen als Judas-zilver

En al deze trieste reflecties op verloren onbereisde wegen

Terwijl de regen valt op een veld van botten en rozen

Geef me de schoenen van mijn vader terug en laat me daarin lopen