Hours By The Window - Level 42

Day and night

By the window

Of my mind

There you are

In the courtyard

One last time

The singing of a famous song I’ve never heard before

A man without a shadow slowly walking past my door

My mind projects a face soon to be free of misery

The chiming of some distant bell that echoes in my heart

A dance upon the flagstones to the music of the stars

A mother’s name that lingers on a soothing summer’s breeze

All alone I said no prayers today

I couldn’t kneel to please the god that failed you

Now you’re gone I’ll sit and spend each day

Hours by the window

Morning comes

To my rescue

Once again

Whispers in the corridor and footsteps in the hall

My only point of reference now the sunlight on the wall

It draws me to the window where my dreams are memories

A step beyond the line where sunken eyes avert their gaze

An endless tract of time reveals a thousand silent ways

All searching for an answer to life’s deepest mysteries

On the ocean of pure time I sail away

I go and these four walls will not contain me

Maybe there I’ll see your face again

Hours by the window

All alone I said no prayers today

I couldn’t kneel to please the god that failed you

What I’d give to see your face again

Hours by the window

Dag en nacht

Bij het raam

Uit mijn hoofd

Daar ben je

In de binnenplaats

Een laatste keer

Het zingen van een beroemd lied dat ik nog nooit eerder heb gehoord

Een man zonder schaduw loopt langzaam langs mijn deur

Mijn geest projecteert een gezicht dat binnenkort vrij zal zijn van ellende

Het gerinkel van een verre bel die weergalmt in mijn hart

Een dans op de plavuizen op de muziek van de sterren

De naam van een moeder die blijft hangen op een rustgevend zomerbriesje

Helemaal alleen heb ik vandaag geen gebeden gezegd

Ik kon niet knielen om de god te behagen die je in de steek liet

Nu je weg bent, zal ik zitten en elke dag doorbrengen

Uren bij het raam

Morgen komt

Tot mijn redding

Alweer

Gefluister in de gang en voetstappen in de hal

Mijn enige referentiepunt nu het zonlicht op de muur

Het trekt me naar het venster waar mijn dromen herinneringen zijn

Een stap verder dan de lijn waar ingevallen ogen hun blik afwenden

Een eindeloos stuk tijd onthult duizend stille wegen

Allemaal op zoek naar een antwoord op de diepste mysteries van het leven

Op de oceaan van pure tijd zeil ik weg

Ik ga en deze vier muren zullen mij niet bevatten

Misschien zie ik je gezicht daar nog een keer

Uren bij het raam

Helemaal alleen heb ik vandaag geen gebeden gezegd

Ik kon niet knielen om de god te behagen die je in de steek liet

Wat zou ik ervoor geven om je gezicht weer te zien

Uren bij het raam