Tausendschön - Letzte Instanz

Tausendmal bin ich ertrunken

Mit schwerem Stein in meiner Hand

Tausendmal bin ich versunken

In dunkler Träume Totenland

Tausendmal war meine Kehle

Zugeschnürt, ich hing am Licht

Tausend Tode wollt ich sterben

Doch ich konnte einfach nicht

So Tausendschön — der Traum vom Sommer

Doch der Frühling wurde schon nicht alt

Denn es gab einen Winter

Der seit langem schon im Herzen weilt

In meinem Herzen weilt

Tausendmal bin ich gefallen

In dem einen schweren Krieg

Tausendmal die Faust geballt

Die doch in der Tasche blieb

Tausendmal mich wundgefragt

Wie wohl der Ausweg vor mir liegt

Tausend Meere mir erweint

Doch alle Tränen sind versiegt

Einmal noch schau ich zurück

Ich winke all den Zeiten

Die so warm waren voller Glück

Noch seh ich sie von weitem…

Ik ben duizend keer verdronken

Met een zware steen in mijn hand

Ik ben duizend keer gezonken

In donkere dromen Totenland

Duizend keer was mijn keel

Geregen, ik hing aan het licht

Ik wilde duizend doden sterven

Maar ik kon het gewoon niet

Zo mooi - de droom van de zomer

Maar de lente werd niet oud

Omdat er een winter was

Wie zit er al lang in het hart

woont in mijn hart

Ik ben duizend keer gevallen

In die ene zware oorlog

Duizend keer gebalde vuisten

Die in mijn zak bleef

Ik heb het duizend keer gevraagd

Hoe goed ligt de uitweg voor mij

duizend zeeën huilden om mij

Maar alle tranen zijn opgedroogd

Ik kijk nog een keer terug

Ik zwaai altijd naar

Die zo warm waren vol geluk

Ik zie haar nog van ver...