Der Garten - Letzte Instanz, Aylin Aslım

Ein kurzer Blick aus dunklen Augen

Taucht in meine Seele ein

Erinnerung an den ersten Tag, doch

Trage ich mein Kreuz allein

Wir schlichen leise aus dem Garten

Das Licht hinunter, in die Nacht

Engel schrien und erschraken

Denn wir waren nackt

Warum sind wir nicht geblieben?

Wo ist unser Leben hin?

Ich seh es noch in deinen Augen

Und finde mich darin

Wir gingen fort auf vielen Wegen

Unsere Mauern hoch gebaut

Ein Tuch verdeckt und gibt uns

Eine zweite Haut

Nur ein tiefer Augenblick

Gibt deine Gedanken her

Hände reichen mir entgegen

Wollen mich zurück zum Garten führen

Warum sind wir nicht geblieben?

Wo ist unser Leben hin?

Ich seh es noch in deinen Augen

Und finde mich darin

Neredeydik bunca saman, nereye gider bu yollar

Umut var gözlerinde, Dönermiyiz o eski bahçeye

Zeige mir die alten Wege

Schließ die Augen zu

Bin in deine Hand gegeben

Führe mich

Vorbei an alten Cherubim

Zu dem einen Apfelbaum

Dort ziehen wir unsere Kleider aus

Und du legst dich in meinen Arm

Orda kalsaydık keşke, hayatlarımız nerde

Bakınca gözlerine, ben ordayim işte

Wo sind wir solang geblieben

Wo führt uns der Weg noch hin

Die Hoffnung bleibt in deinen Augen

Wir werden unseren Garten wiedersehen

Een snelle blik uit donkere ogen

Duik in mijn ziel

De eerste dag herinneren, ja

Ik draag mijn kruis alleen

Stilletjes kropen we de tuin uit

Door het licht, de nacht in

Engelen schreeuwden en waren bang

Omdat we naakt waren

Waarom zijn we niet gebleven?

Waar is ons leven gebleven?

Ik zie het nog steeds in je ogen

En vind mij erin

We gingen op vele manieren

Onze muren zijn hoog gebouwd

Een doek bedekt en geeft ons

Een tweede huid

Even een diep moment

geef je gedachten

Handen reiken naar mij

Wil je me terug naar de tuin brengen

Waarom zijn we niet gebleven?

Waar is ons leven gebleven?

Ik zie het nog steeds in je ogen

En vind mij erin

Neredeydik bunca saman, nereye gider bu yollar

Umut var gözlerinde, Dönermiyiz oeski bahçeye

Laat me de oude manieren zien

sluit je ogen

Ben in jouw handen gegeven

Leid mij

Voorbij oude cherubijnen

En een appelboom

Daar trekken we onze kleren uit

En jij ligt in mijn armen

Orda kalsaydık keşke, hayatlarımız nerde

Bakınca gözlerine, ben ordayim işte

Waar zijn we zo lang gebleven

Waar leidt de weg ons naartoe?

Hoop blijft in je ogen

We zullen onze tuin weer zien