Jeden Morgen - Letzte Instanz

Jeden Morgen, wenn der neue Tag anbricht,

steh ich auf und zieh meine Sachen an.

Und wenn ich die Fenster öffne, frag"ich mich: «Läuft das heute, oder läuft es.

nicht?"

Und dabei fühl ich ganz genau,

da muss doch irgendetwas sein.

Einen Sinn für mich, in dieser Welt, zu leben.

Und als Erstes sagt man mir, wo"s langgeht — abgesegnet, keine Diskussion.

Doch man sagt mir nicht, wozu das gut sein soll.

Werd ich noch gebraucht… in diesem Spiel?

Und geht das so weiter?

Ist das auszuhalten?

Tag für Tag und Jahr… für Jahr.

Eines Tages wird mein Sohn mich fragen:

«Was hast du aus deiner Zeit gemacht?»

Elke ochtend als de nieuwe dag aanbreekt

Ik sta op en doe mijn spullen aan.

En als ik het raam open, vraag ik mezelf af: «Werkt het vandaag, of werkt het?

niet?"

En ik voel me heel goed

er moet iets zijn.

Een doel voor mij om in deze wereld te leven.

En het eerste dat mij wordt verteld, is waar ik heen moet - gesanctioneerd, geen discussie.

Maar ze vertellen me niet waarom dat goed zou moeten zijn.

Ben ik nog steeds nodig... in dit spel?

En gaat het zo door?

Is dat te verdragen?

Dag na dag en jaar... na jaar.

Op een dag zal mijn zoon me vragen:

"Wat heb je met je tijd gedaan?"