Du und Ich - Letzte Instanz

Du trägst mich durch die Ewigkeit

Durch Nebel, Feuer, Wasser, Sturm und Schnee

Ein Engel, der zum Schutz gesandt

Als aller Höllen böser Geist

Mir Fieber in die Träume trieb

Während ich schlief!

Wenn du nicht wärst, wäre ich nicht mehr hier

Noch nicht da, wär allein

Hältst meine Hand und beschützt mich

Für deine Hand wird mein Dank dir ewig sein!

Du warst da, als ich nicht war

Brachst Mauern, die ich aufgebaut

Und als ich schlief im kalten Eis

Warst du es, der mich aufgetaut!

Wenn du nicht wärst, wäre ich nicht mehr hier

Noch nicht da, wäre frei

Hältst meine Hand, doch du zwingst mich

In dieser Dunkelheit allein und klein zu sein!

Dies du und ich, kann nicht mehr sein

Auch wenn du bist, bin ich allein

Ich kann nicht mehr, kannst du’s verstehn

Bitte lass mich endlich gehn!

Wenn du nicht wärst, wäre ich nicht mehr hier

Wäre ich endlich frei

Lass meine Hand und vergiss mich

Mein Engelsdank wird auf ewig bei dir sein!

Je draagt ​​me door de eeuwigheid

Door mist, vuur, water, storm en sneeuw

Een engel gestuurd voor bescherming

Als de boze geest van alle hellen

Koorts dreef me in mijn dromen

Terwijl ik sliep!

Als jij er niet was, zou ik hier niet meer zijn

Ben er nog niet, zou alleen zijn

Je houdt mijn hand vast en beschermt me

Ik zal je voor altijd bedanken voor je hand!

Jij was er toen ik er niet was

Muren afgebroken die ik heb gebouwd

En toen ik sliep in het koude ijs

Was jij het die me ontdooide!

Als jij er niet was, zou ik hier niet meer zijn

Ben er nog niet, zou gratis zijn

Houd mijn hand vast, maar je dwingt me

Alleen en klein zijn in deze duisternis!

Dit kunnen jij en ik niet meer zijn

Zelfs als je dat bent, ben ik alleen

Ik kan er niet meer tegen, begrijp je?

laat me alsjeblieft gaan

Als jij er niet was, zou ik hier niet meer zijn

Als ik eindelijk vrij was

Laat mijn hand en vergeet mij

Mijn engelachtige dank zal voor altijd bij je zijn!