Du lebst - Letzte Instanz

Dunkelgrau der Asphalt deiner Jugend

Dunkelgrau der Stein, auf den du fielst

Dunkelgrau der Nebel deiner Sehnsucht, in den du tauchst

Wenn du auf nassen Steinen liegst

Doch du lebst, du lebst, und du hast nur dieses eine Mal

Du lebst, du lebst, auch wenn es manchmal anders war

Grausam die Erinnerung an ein Leben

Grausam ist die Härte, die du fühlst

Grausam ist der Nebel der Erinnerung, in den du tauchst

Wenn Härte dich wieder umgibt

Doch du lebst, du lebst, und du hast nur dieses eine Mal

Du lebst, du lebst, auch wenn es manchmal anders war

Grau die Mauern, die du dir erbaut hast

Aus all dem Stein, auf den du fielst

Rau, doch stark bist du geworden

Weil dein Herz zum Glück nicht steinern ist

Doch du lebst, du lebst, und du hast nur dieses eine Mal

Du lebst, du lebst, auch wenn es manchmal anders war

Du lebst und du hast nur dieses eine Mal

Du lebst, du lebst, du lebst

Donkergrijs het asfalt van je jeugd

Donkergrijs de steen waarop je viel

Donkergrijs de mist van je verlangen waarin je duikt

Als je op natte stenen ligt

Maar je leeft, je leeft, en je hebt dit maar één keer

Je leeft, je leeft, ook al was het soms anders

Wreed de herinnering aan een leven

Wreed is de hardheid die je voelt

Wreed is de mist van herinnering waarin je duikt

Wanneer hardheid je weer omringt

Maar je leeft, je leeft, en je hebt dit maar één keer

Je leeft, je leeft, ook al was het soms anders

Grijs de muren die je voor jezelf hebt gebouwd

Van alle rotsen waarop je viel

Ruw, maar sterk ben je geworden

Omdat je hart gelukkig geen steen is

Maar je leeft, je leeft, en je hebt dit maar één keer

Je leeft, je leeft, ook al was het soms anders

Je leeft en je hebt dit maar één keer

Je leeft, je leeft, je leeft