Days All the Same - Let's Go Bowling

In leaving, he took a look out

Wet streets, now he’s down the stairwell

The path on which he’s travelled so much

Familiarity’s within his clutch

The breeze cuts into his raincoat

Sidewalk moves below his feet slow

Keeps walking in a private haze

Faces pass, never break his gaze

He ambles with a fanciful thought

An outing of cackles enticed by a single thought

He enters the usual café

Drinks a cup and is on his way

But he’s not headed for a lively space

He’s well content with his own place

What others see as a horrible shame

The fact that his days are all the same

Somewhere people own a habit

But deny any proof they have it

Somewhere he’ll sit parading his thoughts

Past a crowd of clowns waving like robots

His world in order and locked from inside

The pull-tab key is safe in his pocket

But he’s not headed for a lively place

He’s well content with his own space

What others see as a terrible shame

The fact that his days are all the same

He ambles with a fanciful thought

And familiarity is all he’s got

In leaving, he took a look out

Wet streets, now he’s down the stairwell

The path on which he’s travelled so much

Familiarity’s within his clutch

But he’s not headed for a lively space

He’s well content with his own place

What others see as a horrible shame

His mind’s made up in any case

What others see as a terrible shame

He’s well content with his own place

What others see as a horrible shame

The fact is he’ll never change

Bij het weggaan keek hij uit

Natte straten, nu is hij het trappenhuis af

Het pad waarop hij zoveel heeft afgelegd

Bekendheid zit in zijn klauwen

De wind snijdt in zijn regenjas

Stoep beweegt langzaam onder zijn voeten

Blijft in een privéwaas lopen

Gezichten gaan voorbij, breek nooit zijn blik

Hij kuiert met een fantasievolle gedachte

Een uitje van gekakel verleid door een enkele gedachte

Hij gaat het gebruikelijke café binnen

Drinkt een kopje en is onderweg

Maar hij is niet op weg naar een levendige ruimte

Hij is heel tevreden met zijn eigen plek

Wat anderen als een afschuwelijke schande beschouwen

Het feit dat zijn dagen allemaal hetzelfde zijn

Ergens waar mensen een gewoonte hebben

Maar ontken elk bewijs dat ze het hebben

Ergens waar hij zal zitten paraderen met zijn gedachten

Voorbij een menigte clowns die zwaaien als robots

Zijn wereld op orde en van binnenuit afgesloten

De treklipje zit veilig in zijn zak

Maar hij is niet op weg naar een levendige plek

Hij is goed tevreden met zijn eigen ruimte

Wat anderen als een vreselijke schande beschouwen

Het feit dat zijn dagen allemaal hetzelfde zijn

Hij kuiert met een fantasievolle gedachte

En vertrouwdheid is alles wat hij heeft

Bij het weggaan keek hij uit

Natte straten, nu is hij het trappenhuis af

Het pad waarop hij zoveel heeft afgelegd

Bekendheid zit in zijn klauwen

Maar hij is niet op weg naar een levendige ruimte

Hij is heel tevreden met zijn eigen plek

Wat anderen als een afschuwelijke schande beschouwen

Hij heeft in ieder geval een besluit genomen

Wat anderen als een vreselijke schande beschouwen

Hij is heel tevreden met zijn eigen plek

Wat anderen als een afschuwelijke schande beschouwen

Het feit is dat hij nooit zal veranderen