Закат - Lestrez Boys

Пустошь и пыль

Разлитый виски

Густой ковыль

Рассветы низкие

Пьяный мотыль

Терпкие мысли

Пёс-поводырь

Мы вдвоём тут зависли

Нет, я не жалею

Я ждал того случая

Всё та же аллея,

А где место лучше?

Нет, я не болею

Лишь ивы плакучи

Мой разум светлеет,

Но сердце всё жгучее

Ты говоришь откройся мне (нет)

Но я как сундук на дне океана

Мой друг, ноты на фортепиано

Тебе скажут больше, чем я смогу выдавить сам

И внутри так темно:

Я больше не вижу себя в этих строках

Отмеренных сроках для многих

По мере тех, скольких я выгнал ненароком куда подальше

Чтобы не привязаться

Эта дорога

Куда она ведёт?

Здесь нет указателей

Круговой поворот

Среди обывателей

Каждый возьмёт кусок, безмолвно

Того, что было так дорого

Предатели, ну и где же вы?

Как создателем пренебрегшие

Благодетели — все вы грешные

Переобуться не забудьте — вы нездешние

Это последний закат — я выхожу за черту

И волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Это мой последний закат — я выхожу за черту

Эти волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Эй!

Здесь кто-нибудь есть?

Ну хоть кто-нибудь, кроме меня самого?

Может быть мне надоест

Всё оставлю как есть, и таких большинство

Нет!

Я должен писать, да я должен хоть что-нибудь делать

Плевать, то что скажут люди за пределами этой квартиры

Им меня не понять

Где, тот жизненный вздох?

Где те ясные и беззаботные дни?

Может быть я и не смог,

Но я точно уверен — не стал бы другим

Пусть в душе перепой

Иду наперекор себе вновь

Как старый герой, изувеченный вечной борьбой

Это мой последний закат — я выхожу за черту

И волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Это мой последний закат — я выхожу за черту

Эти волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Woestenij en stof

gemorste whisky

dik verengras

Dageraad is laag

dronken bloedworm

scherpe gedachten

geleidehond

We hebben hier allebei gehangen

Nee, ik heb geen spijt

Ik wachtte op die kans

Allemaal hetzelfde steegje

Waar is de beste plek?

Nee, ik word niet ziek

Alleen treurwilgen

Mijn geest wordt helderder

Maar het hart brandt

Je zegt: stel je open voor mij (nee)

Maar ik ben als een kist op de bodem van de oceaan

Mijn vriend, bladmuziek voor piano

Je krijgt meer te horen dan ik er zelf uit kan persen

En het is zo donker van binnen

Ik zie mezelf niet meer in deze regels

Gemeten tijd voor velen

Zoveel als ik per ongeluk naar de hel heb geschopt

Om niet gehecht te raken

Deze weg

Waar leidt het toe?

Er zijn hier geen aanwijzingen

rotonde

Onder de stedelingen

Iedereen zal een stukje nemen, stil

Van wat zo kostbaar was

Verraders, waar zijn jullie?

Zoals de maker verwaarloosd

Weldoeners - jullie zijn allemaal zondaars

Vergeet niet je schoenen te verwisselen - je komt hier niet vandaan

Dit is de laatste zonsondergang - ik ga voorbij de lijn

En de golven branden met as, ik verloor mijn warmte

Ik ga de donkerblauwe zee in, helemaal uitgeput

Ik zal voor altijd één worden met de elementen

Dit is mijn laatste zonsondergang - ik ga voorbij de lijn

Deze golven branden met as, ik verloor mijn warmte

Ik ga de donkerblauwe zee in, helemaal uitgeput

Ik zal voor altijd één worden met de elementen

Hoi!

Is er iemand hier?

Nou ja, in ieder geval iemand anders dan ikzelf?

Misschien ga ik me vervelen

Ik laat alles zoals het is, en de meeste zijn

Niet!

Ik moet schrijven, ja ik moet iets doen

Het kan me niet schelen wat mensen buiten dit appartement zeggen

Ze begrijpen me niet

Waar is die levensadem?

Waar zijn die heldere en zorgeloze dagen?

Misschien kon ik het niet

Maar ik weet zeker dat ik niet anders zou zijn

Laat zingen in je ziel

Ik ga weer tegen mezelf in

Als een oude held verminkt door eeuwige strijd

Dit is mijn laatste zonsondergang - ik ga voorbij de lijn

En de golven branden met as, ik verloor mijn warmte

Ik ga de donkerblauwe zee in, helemaal uitgeput

Ik zal voor altijd één worden met de elementen

Dit is mijn laatste zonsondergang - ik ga voorbij de lijn

Deze golven branden met as, ik verloor mijn warmte

Ik ga de donkerblauwe zee in, helemaal uitgeput

Ik zal voor altijd één worden met de elementen