Ma maison - Les Compagnons De La Chanson

Ma maison

Est jolie en hiver sous la neige

Ma maison

Est jolie quand revient le printemps

Les saisons

Ont pour elle un cortège émouvant

De chansons

Qu’elle dit dans le vent

Ma maison

Volets gris, jardinet, vieilles portes

Ma maison

Je la vois quelquefois rapidement

Quand je passe

Dans le train de la vie qui m’emporte

Ma maison

Me regarde tristement

Mais quand tous mes voyages

Un jour seront finis

Je reviendrai bien sage

Retrouver mon amie

Ma maison

Sourira en ouvrant ses fenêtres

Ma maison

Me dira tendrement: «Je le savais:

On revient toujours au lieu qui vous a vu naître

Au pays dont souvent on rêvait.»

Qu’il est doux

De vieillir au milieu de ces choses

Loin de tout

Et des jours qui nous ont éprouvés

Ma maison

Fleurira et sa dernière rose

Sera celle de mon coeur retrouvé

Ma maison

Mijn huis

Ziet er mooi uit in de winter onder de sneeuw

Mijn huis

Ziet er mooi uit als de lente komt

Seizoenen

Heb voor haar een bewegende processie

Liedjes

Wat ze zegt in de wind

Mijn huis

Grijze luiken, kleine tuin, oude deuren

Mijn huis

Ik zie haar soms snel

wanneer ik pass

Op de trein van het leven die me meeneemt

Mijn huis

Kijkt me verdrietig aan

Maar wanneer al mijn reizen

Een dag zal voorbij zijn

Ik kom verstandig terug

vind mijn vriend

Mijn huis

Zal glimlachen als ze haar ramen opent

Mijn huis

Zeg me teder: "Ik wist het:

We komen altijd terug naar de plek waar je geboren bent

Naar het land waar we vaak van gedroomd hebben."

Wat is hij lief

Om oud te worden te midden van deze dingen

Weg van alles

En dagen die ons probeerden

Mijn huis

Zal bloeien en haar laatste roos

Zal dat van mijn gevonden hart zijn

Mijn huis