Revival - Leoni

Again I stare

Without really being able to

-Illusions

The verity terrifies

The dreams, the lies I deify

In despair I fail to understand

Whether the dreams create the scruples

Or the other way around

As the eyes begin to sting

I am swallowed by an abstract state

The spirit of indifference is here

Apathetic, searching

The sorrow feels preposterous

Within this psychotic chaos

The will smoothers

With the spew from the past

Weakened I dry out the faith

And then kiss its forehead

Uncertain

Slavering

This inner desperation is sort of religious

(Apocalyptic)

No clammy hands can alter me

My God

Alleviate the many distressed

I firmly proclaim

Hand out the water to those who thirst

Nogmaals ik staar

Zonder echt te kunnen

-Illusies

De waarheid beangstigt

De dromen, de leugens die ik vergoddelijkt

In wanhoop begrijp ik niet

Of de dromen de scrupules creëren

Of andersom

Als de ogen beginnen te prikken

Ik word opgeslokt door een abstracte staat

De geest van onverschilligheid is hier

Apathisch, zoekend

Het verdriet voelt belachelijk

Binnen deze psychotische chaos

De wil wordt gladder

Met de spuug uit het verleden

Verzwakt droog ik het geloof uit

En kus dan zijn voorhoofd

Onzeker

Slavernij

Deze innerlijke wanhoop is een soort van religieus

(Apocalyptisch)

Geen klamme handen kunnen me veranderen

Mijn God

Verlicht de vele noodlijdenden

Ik verkondig stellig:

Deel het water uit aan degenen die dorst hebben