Rose - Lamont Dozier

From the corner of the streets I found her

I picked a thorn and grew a rose

I tamed the wild life around her

And the book of her past is surely closed

Rose, don’t ever go away, aha

Rose, my bouquet

We tilled the soil of her fertile love

We picked the grace and drank the wine

We harvest of the fruit of her understanding

And the garden is sacred and all aboud

Rose, not twice the man that I was

Before our love began

But you had to go, the path was too strong

For us to hold on, Whoo

Then the winds came from the wrong direction

Blowing away all my love and my protection

I woke up one morning, with the early dawn

Just to find her gone

Like a bother far takes to the star gone

Without a warning, never say goodbye, gone

Rose was gone, gone

(Rose) And I don’t know where our love chills right

Leaving our hearts starting cold

For a rose has become the brush of the streets

And afar once again in the thought

Rose (Rose), (Rose, the petals of a rose) the petals of a rose

The rose pushes there (pushes there)

As only memories grow in there (as only memories grow in there)

Oh Rose, The petals of rose

Are pushing there (are pushing there) as only memories grow in there (as only

memories grow in there)

Rose, the petals of a rose

The rose pushes there (there)

As only memories grow in there

Baby, Rose (Rose)

The petals of a rose (The petals of a rose)

Vanaf de hoek van de straat vond ik haar

Ik plukte een doorn en kweekte een roos

Ik heb het wilde leven om haar heen getemd

En het boek van haar verleden is zeker gesloten

Rose, ga nooit weg, aha

Roos, mijn boeket

We bewerkten de grond van haar vruchtbare liefde

We kozen de genade en dronken de wijn

We oogsten de vrucht van haar begrip

En de tuin is heilig en alom

Rose, niet twee keer de man die ik was

Voordat onze liefde begon

Maar je moest gaan, het pad was te sterk

Om ons vast te houden, Whoo

Toen kwam de wind uit de verkeerde richting

Ik blaas al mijn liefde en mijn bescherming weg

Ik werd op een ochtend wakker, met de vroege dageraad

Gewoon om te zien dat ze weg is

Als een last duurt het lang voordat de ster weg is

Zeg nooit vaarwel zonder waarschuwing, weg

Rose was weg, weg

(Rose) En ik weet niet waar onze liefde de rillingen krijgt

Laat ons hart koud beginnen

Want een roos is de borstel van de straten geworden

En weer in de verte in de gedachte

Roos (roos), (roos, de bloemblaadjes van een roos) de bloemblaadjes van een roos

De roos duwt daar (duwt daar)

Omdat alleen herinneringen daar groeien (zoals alleen herinneringen daar groeien)

Oh Rose, de bloembladen van rozen

Duwen daar (duwen daar) omdat alleen herinneringen daar groeien (als alleen)

herinneringen groeien daarin)

Roos, de bloemblaadjes van een roos

De roos duwt daar (daar)

Omdat daar alleen herinneringen groeien

Baby, Roos (roos)

De bloemblaadjes van een roos (De bloemblaadjes van een roos)