Trochę Niepamięci - Lady Pank

Zbudził się pośrodku dnia

ona nie mówiła «idż!»,

przed oczami siebie mam,

gdy tam nie miało mnie być

Innym razem widział to,

co dla siebie schować mógł

i pokruszył komuś dom

nim pożałował trzech słów

Boże, daj mi trochę niepamięci,

bym oddechu nabrać mógł

jeśli nie da się już nic odkręcić

wymieć z mojej głowy ból

Wyciągniętą w zgodzie dłoń,

minął jak zwalony pień,

ale ja to przecież on

sobie nie robi się scen.

Boże, daj mi trochę niepamięci,

bym oddechu nabrać mógł

jeśli nie da się już nic odkręcić

wymieć z mojej głowy ból

Boże, daj mi trochę niepamięci,

bym oddechu nabrać mógł

jeśli nie da się już nic odkręcić

zabierz razem z duszą ból

zabierz razem z duszą ból

zabierz razem z duszą ból…

Hij werd midden op de dag wakker

ze zei niet "ga!"

Ik heb voor mijn ogen

toen ik er niet mocht zijn

Een andere keer zag hij het

wat hij voor zichzelf zou kunnen verbergen?

en brak iemands huis

voordat hij spijt kreeg van de drie woorden

God geef me wat vergetelheid

dat ik kon ademen

als er niets meer kan worden losgeschroefd

om de pijn uit mijn hoofd te vegen

Een hand uitgestrekt in overeenstemming,

ging voorbij als een gevallen stam,

maar ik, hij is het

je maakt geen scènes.

God geef me wat vergetelheid

dat ik kon ademen

als er niets meer kan worden losgeschroefd

om de pijn uit mijn hoofd te vegen

God geef me wat vergetelheid

dat ik kon ademen

als er niets meer kan worden losgeschroefd

neem de pijn met je ziel

neem de pijn met je ziel

neem de pijn met je ziel ...