Die Taube - Lacrimosa

Deinen Vater hast Du nie gekannt

Deine Mutter war wie eine Taube

Sie flog von Ast zu Ast — gleich Noahs Späherin

In Mitten der Fluten menschlichen Treibens

Immer auf der Suche nach sicherem Land

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

So wurden Fremde zu Feinden

Wie sie sich streckten nach der Taube

Und die Taube liess sich fangen

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

Mit dem Koffer in der Türe

Eine neue Stadt im Sonnenuntergang

Ein neues Bett — ein neues Motel

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

Von Deinem Vater sprach sie nie

Nur in dieser einen Nacht

Als mit wundgeküssten Lippen

Und mit Schrecken im Gesicht

Sie durch die Tür fiel und hauchte:

Halt mich fest

Jene Stadt war fremder —

Jene Nacht war lauter als zuvor

Sie war alleine

In Tränen aufgelöst

Verbarg sie ihr Gesicht vor mir

Der Fremde klopfte

Und herein kam der Feind

Ich sah die ausgestreckte Hand

Und die Taube krank vor Angst

Und ich schlug und ich schlug

Und ich schlug mit aller Kraft

Und ich schlug ins Gehirn

Die Jahre sind dahin

Seit jener Nacht habe ich meine Mutter nicht gesehen

Ein eignes Dach — ein eignes Bett

Und ich liebe meine Frau und ich küsse meinen Sohn

Bei aller Liebe die mich heute umgibt

Vergesse ich nie jenes Blut das ich vergoss

Und jenen Mann Der im Sterben zu mir sprach:

Ich bin zurück mein Sohn

Halt mich — halt mich!

Je hebt je vader nooit gekend

Je moeder was als een duif

Ze vloog van tak naar tak - zoals de verkenner van Noach

Te midden van de overstromingen van menselijke activiteit

Altijd op zoek naar veilig land

Houd me vast - houd me vast - houd me vast, oh zo stevig!

Dit is hoe vreemden vijanden werden

Hoe ze naar de duif reikten?

En de duif werd gevangen

Houd me vast - houd me vast - houd me vast, oh zo stevig!

Met de koffer in de deur

Een nieuwe stad in de zonsondergang

Een nieuw bed - een nieuw motel

Houd me vast - houd me vast - houd me vast, oh zo stevig!

Ze sprak nooit over je vader

Alleen deze ene nacht

Dan met gekuste lippen

En met afschuw op je gezicht

Ze viel door de deur en ademde:

Houd me stevig vast

Die stad was vreemder -

Die nacht was luider dan voorheen

ze was alleen

Opgelost in tranen

Ze verborg haar gezicht voor mij

De vreemdeling klopte

En binnen kwam de vijand

Ik zag de uitgestrekte hand

En de duif ziek van angst

En ik sloeg en ik sloeg

En ik sloeg met al mijn kracht

En ik sloeg in de hersenen

De jaren zijn voorbij

Ik heb mijn moeder sinds die nacht niet meer gezien

Een eigen dak - een eigen bed

En ik hou van mijn vrouw en ik kus mijn zoon

Met alle liefde die me vandaag omringt

Ik zal het bloed dat ik vergoot nooit vergeten

En die man die tegen me zei toen hij stervende was:

ik ben terug mijn zoon

Houd me vast - houd me vast!