Seele in Not - Lacrimosa

Halte jetzt die Fackel

An mein Gesicht

Ein Vogel gleitet übers Wasser

Doch er sieht mich nicht

Mein Schiff ist längst gesunken

Ich bin am ertrinken

Ich kenne so viele Hilfeschreie

Doch kein Schiff in Sicht

Nur verlorene Stunden

Nur verlorene Tage

Verloren wenn wir sterben

Verloren an was?

Doch ich lebe

Ich lebe immer noch

Ich lebe

Als eine Lüge

Und die Liebe

Eine Illusion

Du tanzt im Licht der Zeit

Du tanzt in Eitelkeit

Eine leere Flasche

Und ich sterbe vor Durst

Keine Kerze hat mehr Feuer

Doch mein Herz verbrennt

Ich höre den Schrei eines Babys

Lüge im ersten Atemzug

Asche zu Asche — Staub zu Staub

Der Sünde sei vergeben

Blind vor Wut — Blind vor Schmerz

Taub aus Liebe — Stumm vor Angst

Kann ich mich nicht mehr halten

Verliere den Verstand

Ich kenne nicht deine Stimme

Kann dich ja nicht verstehen

Weiß nicht mal, wie du aussiehst

Habe dich ja nie gesehen

Kann nicht mal zu dir sprechen

Nicht mal diesen einen Satz:

Ich liebe dich

Ich verfluche die Erinnerung und schicke sie weit fort

Sie legt sich in mein Grab und wärmt fuer mich den Sarg

Gemalte Bilder schmeicheln nur

Denn wer malt schon, was so hässlich ist?

Houd nu de fakkel vast

in mijn gezicht

Een vogel glijdt over het water

Maar hij ziet me niet

Mijn schip is allang gezonken

Ik verdrink

Ik ken zoveel kreten om hulp

Maar geen schip in zicht

Net verloren uren

Net verloren dagen

verloren als we sterven

Waarvan verloren?

Maar ik leef

ik leef nog steeds

ik leef

als een leugen

En liefde

een illusie

Je danst in het licht van de tijd

Je danst in ijdelheid

Een lege fles

En ik sterf van de dorst

Geen kaars heeft meer vuur

Maar mijn hart brandt

Ik hoor een baby huilen

Lig in de eerste adem

Uit stof komt gij, tot stof zult gij wederkeren

Zonde wordt vergeven

Blind van woede - Blind van pijn

Doof van liefde - Stom van angst

Ik kan het niet meer volhouden

gek worden

ik ken je stem niet

Ik kan je niet begrijpen

Weet niet eens hoe je eruit ziet

ik heb je nog nooit gezien

Ik kan niet eens met je praten

Zelfs deze ene zin niet:

Ik houd van jou

Ik vervloek de herinnering en stuur hem ver weg

Ze gaat in mijn graf liggen en verwarmt de kist voor mij

Geschilderde foto's flatteren alleen maar

Want wie schildert wat zo lelijk is?