Nunca Más - La Santa Cecilia

Nos fuimos siguiendo un sueño con el corazón en mano

Porque ya no es justo nada en la tierra que habitamos

En medio de la comparsa nos arrastra un viento humano

Pa' ver si se nos quitaban las ganas de andar soñando

Unos de tanta culpa se quedan mudos

Otros tienen memoria para olvidar

Si la violencia es un espejo que se rompe

Y nuestras lágrimas caídas gritarán

Solo recuerda que mi cara tiene un nombre

Y nunca más se callará

Y nunca más se callará

Te pido me des la mano y en el camino me sigas

Pa' mostrar a los de arriba la ira de los de abajo

Con el miedo sepultado es hora de ser valiente

En honor a los ausentes ya no me cruzo de brazos

Unos de tanta culpa se quedan mudos

Otros tienen memoria para olvidar

Si la violencia es un espejo que se rompe

Y nuestras lágrimas caídas gritarán

Solo recuerda que mi cara tiene un nombre

Y nunca más se callará

Y nunca más se callará

¿Cuántas veces velamos la misma historia?

¿Cuántas mentiras nuevas se contarán?

Si la violencia es un espejo que se rompe

Y nuestras lágrimas caídas gritarán

Solo recuerda que mi cara tiene un nombre

Y nunca más se callará

Y nunca más se callará

Nunca jamás me olvidará

We vertrokken na een droom met ons hart in de hand

Omdat niets meer eerlijk is in het land dat we bewonen

Midden in de comparsa sleept een menselijke wind ons mee

Om te zien of ze het verlangen om te dromen hebben weggenomen

Sommige van zoveel schuldgevoelens blijven stil

Anderen hebben een geheugen om te vergeten

Als geweld een spiegel is die breekt

En onze gevallen tranen zullen schreeuwen

Onthoud dat mijn gezicht een naam heeft

En het zal nooit meer stil zijn

En het zal nooit meer stil zijn

Ik vraag je om me je hand te geven en me onderweg te volgen

Om degenen boven de woede te tonen van degenen beneden

Met de angst begraven is het tijd om dapper te zijn

Ter ere van degenen die afwezig zijn, kruis ik niet langer mijn armen

Sommige van zoveel schuldgevoelens blijven stil

Anderen hebben een geheugen om te vergeten

Als geweld een spiegel is die breekt

En onze gevallen tranen zullen schreeuwen

Onthoud dat mijn gezicht een naam heeft

En het zal nooit meer stil zijn

En het zal nooit meer stil zijn

Hoe vaak kijken we hetzelfde verhaal?

Hoeveel nieuwe leugens zullen er worden verteld?

Als geweld een spiegel is die breekt

En onze gevallen tranen zullen schreeuwen

Onthoud dat mijn gezicht een naam heeft

En het zal nooit meer stil zijn

En het zal nooit meer stil zijn

zal me nooit vergeten