Vertige - La Bronze

J’ai laissé la beauté

Voyager sans papiers

Jusqu’aux artères de l’univers

Où s’exaucent les prières

Où se déposent nos rivières

Il n’y a rien à craindre

Avec tous les mots

Qui nous font atteindre

Les astres les plus hauts

Nos astres les plus hauts

Nos astres les plus hauts

Maintenant qu’on est en équilibre

Bien assis sur le vertige

On sent le vent

Qui bien plus libre

Nous prend dedans

Et nous érige

J’ai laissé les saisons

Surgir hors de l’horaire

Et tes paupières frémir

Sous mes baisers laser

Pour vaincre toutes les guerres

J’ai appris à grandir le coeur droit

J’ai appris à mourir sans éclat

Les maris des martyrs comme toi

Ils oublient de chérir le trépas

Maintenant qu’on est en équilibre

Bien assis sur le vertige

On sent le vent

Qui bien plus libre

Nous prend dedans

Et nous érige

Maintenant qu’on est en équilibre

Bien assis sur le vertige

On sent le vent

Qui bien plus libre

Nous prend dedans

Et nous érige

Ik heb schoonheid verlaten

Reizen zonder papieren

Naar de slagaders van het universum

waar gebeden worden verhoord

Waar onze rivieren stromen

Er is niets om bang voor te zijn

Met alle woorden

die ons doen bereiken

De hoogste sterren

Onze hoogste sterren

Onze hoogste sterren

Nu we in balans zijn

Goed gezeten op duizeligheid

We voelen de wind

Wie veel meer gratis

neemt ons mee naar binnen

En richt ons op

Ik verliet de seizoenen

Verschijnen buiten schema

En je oogleden trillen

Onder mijn laserkusjes

Om alle oorlogen te verslaan

Ik leerde groeien met een oprecht hart

Ik heb geleerd te sterven zonder glans

De echtgenoten van martelaren zoals jij

Ze vergeten het overlijden te koesteren

Nu we in balans zijn

Goed gezeten op duizeligheid

We voelen de wind

Wie veel meer gratis

neemt ons mee naar binnen

En richt ons op

Nu we in balans zijn

Goed gezeten op duizeligheid

We voelen de wind

Wie veel meer gratis

neemt ons mee naar binnen

En richt ons op