Entre-deux - L'Impératrice

Cachée dans les silences et les soupirs indociles

Si légère elle surgit quand tout ne tient qu'à un fil

Je m’avançais j’avais envie déjà

Mais soudain je ne sais plus de quoi

J’aurais pu tomber seule dans tes yeux fous

Brûler l’instant par les deux bouts

Cachée dans les nuits d’angoisse et les jours qui défilent

Dans ces moments suspendus à un battement de cils

Trébucher sur le comment du pourquoi

Et puis s’y risquer du bout des doigts

J’aurais pu tomber seule dans tes yeux fous

Tout consumer d’un seul coup

Pourquoi faire compliqué quand tout paraît si facile

Ou se dire qu’on l’aurait fait de façon plus subtile

Compter les minutes ou compter les pas

Et déplacer l’envers à l’endroit

J’aurais pu tomber seule dans tes yeux fous

J’aurais manqué chaque rendez-vous

On aurait des plaisirs vulgaires

Et des amours imaginaires

Qu’on cacherait sous nos blousons

Parce qu’on aurait peur de déplaire

Ou seulement de tout foutre en l’air

D’embrasser nos vieux démons

On n'éteindrait pas la lumière

On resterait les yeux ouverts

Indécis on dirait non

Et même si les autres accélèrent

On ralentirait solitaires

C’est comme ça, l’hésitation

Quitte à finir six pieds sous terre

Autant passer ma vie en l’air

Laisser planer mes décisions

Je préfère éviter l’imprévu fatal

Vivre à l’horizontale

Comme ça

Tu vois

J’offrirai mes allusions aux étoiles

On aurait des plaisirs vulgaires

Et des amours imaginaires

Qu’on cacherait sous nos blousons

Parce qu’on aurait peur de déplaire

Ou seulement de tout foutre en l’air

D’embrasser nos vieux démons

On n'éteindrait pas la lumière

On resterait les yeux ouverts

Indécis on dirait non

Et même si les autres accélèrent

On ralentirait solitaires

C’est comme ça, l’hésitation

Verborgen in stiltes en opstandige zuchten

Zo licht dat ze opkomt als het allemaal aan een zijden draadje hangt

Ik ging vooruit, ik wilde al

Maar ineens weet ik niet wat

Ik had alleen in je gekke ogen kunnen vallen

Verbrand het moment aan beide kanten

Verborgen in de nachten van angst en de dagen die voorbij gaan

Op die momenten hangen in een oogwenk

Struikel over het hoe van het waarom

En riskeer het dan met je vingertoppen

Ik had alleen in je gekke ogen kunnen vallen

Consumeer het allemaal tegelijk

Waarom het ingewikkeld maken als alles zo gemakkelijk lijkt

Of om te denken dat we het op een subtielere manier zouden hebben gedaan

Tel de minuten of tel de stappen

En ondersteboven bewegen

Ik had alleen in je gekke ogen kunnen vallen

Ik zou elke afspraak hebben gemist

We zouden vulgaire genoegens hebben

En denkbeeldige liefdes

Dat we ons onder onze jassen zouden verstoppen

Omdat we bang zouden zijn om te mishagen

Of verpest het gewoon allemaal

Om onze oude demonen te omarmen

We zouden het licht niet uitdoen

We zouden onze ogen open houden

Onbeslist het lijkt nee

En zelfs als de anderen versnellen

We zouden vertragen eenzaam

Dat is hoe aarzeling

Zelfs als dat betekent dat ik anderhalve meter onder de grond moet eindigen

Ik kan net zo goed mijn leven in de lucht doorbrengen

Laat mijn beslissingen vliegen

Ik vermijd liever het fatale onvoorziene

Leef horizontaal

Zoals dat

Zie je

Ik zal mijn toespelingen op de sterren aanbieden

We zouden vulgaire genoegens hebben

En denkbeeldige liefdes

Dat we ons onder onze jassen zouden verstoppen

Omdat we bang zouden zijn om te mishagen

Of verpest het gewoon allemaal

Om onze oude demonen te omarmen

We zouden het licht niet uitdoen

We zouden onze ogen open houden

Onbeslist het lijkt nee

En zelfs als de anderen versnellen

We zouden vertragen eenzaam

Dat is hoe aarzeling