Paris - L'Impératrice

J’entends les murmures de la ville

Que la nuit a mise à nu

Le fracas des automobiles qui filent

Juste un instant s’est tu

Dans la brume électrique elle dort

Sans dessous dessus

Et son corps encore inconnu

Laisse entrevoir

Son coeur qui cogne un peu plus fort

Toutes ces couleurs qui courent encore

Est-il trop tôt, est-il trop tard?

C’est comme une fille qu’on embrasse

Mais qu’on ne voit jamais de face

Le refrain sans accords

Des sirènes du soir

C’est comme une fille qu’on embrasse

Mais dont le souvenir s’efface

Dites moi si je sors

Du rêve, du cauchemar

Paris, parie avec moi

Quitte à essayer cent fois

Paradis ou pas

Sous les pavés je te vois

Oh pari perdu avec toi

Qui voudrait d’une vie comme ça?

Paris tu n’es pas

Comme au cinéma

Elle ouvre les yeux sans efforts

Se lève d’un seul coup

Et nous recrache par milliers

Sur ses Grands Boulevards

Fille noctambule fan de l’aurore

Femme de la nuit multicolore

Mais tes matins restent noirs

C’est comme une fille qu’on embrasse

Mais qu’on ne voit jamais de face

Le refrain sans accords

Des sirènes du soir

C’est comme une fille qu’on embrasse

Mais dont le souvenir s’efface

Dites moi si je sors

Du rêve, du cauchemar

Paris, parie avec moi

Quitte à essayer cent fois

Paradis ou pas

Sous les pavés je te vois

Oh pari perdu avec toi

Qui voudrait d’une vie comme ça?

Paris tu n’es pas

Comme au cinéma

Ik hoor het gefluister van de stad

Dat de nacht is blootgelegd

De crash van te hard rijdende auto's

Ben je even geweest

In de elektrische mist slaapt ze

Zonder onderkant boven

En zijn nog onbekende lichaam

laat een glimp opvangen

Haar hart klopt een beetje harder

Al deze kleuren die nog steeds lopen

Is het te vroeg, is het te laat?

Het is als een meisje dat je kust

Maar dat zien we nooit van aangezicht tot aangezicht

Het refrein zonder akkoorden

Avondsirenes

Het is als een meisje dat je kust

Maar wiens geheugen vervaagt

Zeg het me als ik uitga

Van de droom, van de nachtmerrie

Parijs, wed met mij

Stop met honderd keer proberen

paradijs of niet

Onder de kasseien zie ik je

Oh verloren weddenschap met jou

Wie zou zo'n leven willen?

Parijs ben je niet

Zoals in de films

Ze opent moeiteloos haar ogen

Plotseling opstaan

En spuug ons uit bij duizenden

Op de Grands Boulevards

Nachtuilmeisje fan van de dageraad

Vrouw van de veelkleurige nacht

Maar je ochtenden blijven donker

Het is als een meisje dat je kust

Maar dat zien we nooit van aangezicht tot aangezicht

Het refrein zonder akkoorden

Avondsirenes

Het is als een meisje dat je kust

Maar wiens geheugen vervaagt

Zeg het me als ik uitga

Van de droom, van de nachtmerrie

Parijs, wed met mij

Stop met honderd keer proberen

paradijs of niet

Onder de kasseien zie ik je

Oh verloren weddenschap met jou

Wie zou zo'n leven willen?

Parijs ben je niet

Zoals in de films