Balade fantôme - L'Impératrice

Ça doit faire quelques heures maintenant, ou peut-être quelques jours,

que je suis là

Aucun repère.

Je dirais que je suis à quelques centaines de kilomètres de la

station spatiale

Une sortie extra-véhiculaire ordinaire qui a mal tourné après l’explosion d’un

des modules

Pas de chance

Je ne sais pas ce que sont devenus les autres

Maintenant je suis seule suspendue dans le vide, incapable de bouger,

une marionnette

Sans ficelles

Et je crie à travers ma carcasse d’aluminium, mais à quoi bon?

Est-ce que quelqu’un m’entend?

Pas de réponse.

J’abandonne

Quand soudain, dans un demi-sommeil, j’entends au loin venir leurs voix…

(choeurs)

J’essaye de voir à travers la vitre sale de mon scaphandre d’où viennent ces

voix

Quelques tâches de couleur au loin, grossissent à vue d’oeil…

Des scaphandres

D’un seul coup j’ai chaud, je tremble, j’attends avec soulagement que leur

dérive les mène

Jusqu'à moi

Mais quand il arrivent à ma hauteur, je ne vois que du vide à l’intérieur

Perdue dans l’espace, je viens de croiser la route des cosmonautes fantômes…

Het moet nu een paar uur zijn, of misschien een paar dagen,

dat ik hier ben

Geen teken.

Ik zou zeggen dat ik een paar honderd mijl van de

ruimtestation

Een gewone ruimtewandeling ging mis nadat een raket was ontploft

modules

Geen kans

Ik weet niet wat er met de anderen is gebeurd

Nu ben ik alleen opgehangen in de leegte, niet in staat om te bewegen,

een pop

Zonder snaren

En ik schreeuw door mijn aluminium karkas, maar wat heeft het voor zin?

Hoort iemand mij?

Geen antwoord.

ik geef het op

Als ik plotseling, in een halve slaap, hun stemmen van ver hoor komen...

(achtergrond koor)

Ik probeer door het vuile glas van mijn ruimtepak te kijken waar deze vandaan komen.

stem

Enkele kleurvlekken in de verte, zichtbaar groeiend...

ruimtepakken

Plots heb ik het warm, ik beef, ik wacht met opluchting op hun

drift leidt hen

aan mij

Maar als ze naar me toe komen, zie ik alleen maar leegte van binnen

Verdwaald in de ruimte, kruiste ik paden met spookkosmonauten...