Soul in Agony - L'âme Immortelle

The snow has nearly covered

Every aspect of my soul

And the rain has washed away

The whispers that I stole

Fallen, closed down and disbanded

I stay here gazing at the sky

And swallow, like I always did

The tears that I should cry

Have you come to tame the raging storm inside of me?

To mute the voices that keep screaming words of lie and agony?

The darkness that is haunting me

Raping my reality

The raging storm inside of me

Created me, in agony

I used to smile every morning

When the sun opened my eyes

I used to believe in human nature

And in the absence of lies

I used to fall asleep safely

When the moon had closed my eyes

Until you stepped into my life

And turned the truth into lies

De sneeuw is bijna bedekt

Elk aspect van mijn ziel

En de regen is weggespoeld

Het gefluister dat ik heb gestolen

Gevallen, gesloten en ontbonden

Ik blijf hier naar de lucht staren

En slikken, zoals ik altijd deed

De tranen die ik zou moeten huilen

Ben je gekomen om de razende storm in mij te temmen?

Om de stemmen te dempen die woorden van leugen en pijn blijven schreeuwen?

De duisternis die me achtervolgt

Mijn realiteit verkrachten

De razende storm in mij

Heeft mij gemaakt, in doodsangst

Ik lachte elke ochtend

Toen de zon mijn ogen opende

Ik geloofde vroeger in de menselijke natuur

En in de afwezigheid van leugens

Ik viel altijd veilig in slaap

Toen de maan mijn ogen had gesloten

Totdat je in mijn leven stapte

En veranderde de waarheid in leugens