Gezeiten - L'âme Immortelle

Ich treibe auf den Wogen

Der Zeit die niemals hält

Im Strome der Gezeiten

Ziehen weiter um die Welt

Der Stahl der unsere Städte baut

Reflektiert den Geist der Zeit

In einem Leben, das bestimmt

Von Hass, Tod und Bitterkeit

Zwei Gesichter einer Zeit

Die nicht immer grausam war

Doch nun bin ich bereit

Zu vergessen was mir wichtig war

Ein Schritt, ein Stoß, ein Atemzug

Mein Weg in eine neue Welt

Bereit zum Sieg über das Leben

Wenn sich Freud' zum Schmerz gesellt

Soll ich es halten dieses Leben

Es umarmen, darin untergehen

Oder mich der Nacht hingeben

Um endlich auch das Licht zu sehen?

Ik drijf op de golven

De tijd die nooit duurt

In de stroming van de getijden

Blijf over de hele wereld bewegen

Het staal dat onze steden bouwt

Weerspiegelt de tijdgeest

In een leven dat bepalend is

Van haat, dood en bitterheid

Twee gezichten van één keer

Wat niet altijd wreed was

Maar nu ben ik er klaar voor

Om te vergeten wat belangrijk voor me was

Een stap, een duw, een adem

Mijn weg naar een nieuwe wereld

Klaar om het leven te veroveren

Wanneer vreugde samenkomt met pijn

Moet ik het dit leven vasthouden?

Omarm het, zak erin weg

Of geef je over aan de nacht

Eindelijk ook het licht zien?