Dort Draußen - L'âme Immortelle

Wo einst mein Herz war

Liegt nun ein schwarzer Stein

Auf ewig eingeschlossen

Darf niemand mehr hinein

Es hört nicht auf zu regnen

An meinem dunklen Tag

Ich sehe diese Einsamkeit

Wie keiner es vermag

Und ich lebe durch die Tage

Auf meiner Suche nach dem Sinn

Ist denn niemand dort draußen

Der weiß, wer ich bin?

Bin seelenlos und abgestumpft

Betäube jeden Blick nach innen

In meinem Kerker eingesperrt

Seh ich wie die Stunden rinnen

Jeder Tag ein neuer Alptraum

An dem sie mich zerfrisst

Wie Angst vor Tod, Unendlichkeit

Und allem was da ist

Waar mijn hart ooit was

Er is nu een zwarte steen

Voor altijd opgesloten

Niemand mag meer naar binnen

Het stopt niet met regenen

Op mijn donkere dag

Ik zie deze eenzaamheid

zoals niemand kan

En ik leef door de dagen

In mijn zoektocht naar betekenis

Is er niemand daarbuiten?

Wie weet wie ik ben?

Ik ben zielloos en afgemat

Verbluf elke blik van binnen

Opgesloten in mijn kerker

Ik zie de uren voorbij tikken

Elke dag een nieuwe nachtmerrie

Waarop ze me opeet

Zoals angst voor de dood, oneindigheid

En alles wat er is