Je trace ma route - L'Algérino

J’oublie pas qui je suis, j’oublie pas d’où je viens

J’oublie pas que j'étais ce galérien qu’est parti de rien

J’oublie pas que pour beaucoup j'étais voué à l'échec

Mais j’ai appris que dans la vie faut jamais lâcher le steak

J’oublie pas mes racines, fier de mes origines

J’oublie pas ce temps où mon compte en banque criait «famine»

J’oublie pas ces années à traîner dans les ruelles

Entre la rue et l'école, petit voleur à Marseille

Insouciant à l'époque, je voulais refaire le monde

Un ballon de foot, un marqueur, je voulais croquer le monde

Mais j’ai vu le fossé entre les rêves et la réalité

La satiété de fric ne fait qu’empirer la société

Le frigo est vide mais je manquais de rien

Le daron se tue à la tâche pour qu’on mange à notre faim

Y disent qu’on était pauvres, pour moi j'étais millionnaire

Une mère et un père, c’est la plus grande des richesses sur Terre

J’ai connu les coups durs, maladies de la vie

Le chemin est parsemé d’embûches sur l’autoroute de la vie

Entre le bien et le mal, entre la terre et les cieux

Je lève les yeux vers le ciel et passe la confiance en Dieu

À l’heure où j'écris ce texte, je suis garé dans un parking

Les flics m’ont contrôlé n’ont trouvé que des mégots, des sticks

Les gens me prennent pour un fou, quand je rappe mes textes au feu rouge

Ça passe au vert, ça klaxonne, les vieux me regarde d’un air louche

Je trace ma route, j’oublie pas d’où je suis parti

Donnez-moi du bonheur en contrepartie

C’est comment te dire, un peu flou mais clair dans ma tête

Les poètes ont toujours été pris pour des fous

Je trace mon chemin, j’oublie pas d’où je viens

Si tu as mal, serre les fesses, ça ira mieux demain

À part ça tout va bien, je garde le sourire

Je profite de chaque instant comme si demain, je devais mourir

J’ai connu la routine, je lui ai même fait l’amour

Perdu mon temps, chaque jour à traîner en bas d’une tour

À se demander ce que le sort me réservera demain

Fatigué de rien foutre, assommé par des joints

Les yeux cernés, je perdais mon duel contre le sommeil

14 heures du mat', ce jour qui ressemble à celui de la veille

J’ai-j'ai rien à perdre, je sais ce que j’ai à faire

Tente le tout pour le tout avant de finir 6 pieds sous terre

J’ai connu les nuits de doute, intéressé par les maisons de disques

Les radios n’avaient pas de place pour moi dans leurs playlists

Mais la rue a tranché, elle a fait de moi ce que je suis

Y’a de la place dans la caisse, que ceux qui m’aiment me suive

J’allume la radio, les frères inondent la F. M

Mash’Allah je souhaite le bien, les jaloux puent la défaite

Faut aimer pour son prochain, ce qu’on aime pour soi-même

Continue à tout niquer, vas y mais reste toi-même

Je trace ma route, j’oublie pas d’où je suis parti

Donnez-moi du bonheur en contrepartie

C’est comment te dire, un peu flou mais clair dans ma tête

Les poètes ont toujours été pris pour des fous

Je trace mon chemin, j’oublie pas d’où je viens

Si tu as mal, serre les fesses, ça ira mieux demain

À part ça tout va bien, je garde le sourire

Je profite de chaque instant comme si demain, je devais mourir

J’ai déjà 27 ans, j’ai vécu un quart de siècle

Dans la vie y’a des chances qui se présentent, ils faut les saisir

Rien à foutre de ceux qui mettent les bâtons dans les roues

Je trace ma route, j’oublie pas d’où je suis parti

Donnez-moi du bonheur en contrepartie

C’est comment te dire, un peu flou mais clair dans ma tête

Les poètes ont toujours été pris pour des fous

Je trace mon chemin, j’oublie pas d’où je viens

Si tu as mal, serre les fesses, ça ira mieux demain

À part ça tout va bien, je garde le sourire

Je profite de chaque instant comme si demain, je devais mourir

Ik vergeet niet wie ik ben, ik vergeet niet waar ik vandaan kom

Ik vergeet niet dat ik deze galeislaaf was die van niets begon

Ik vergeet niet dat ik voor velen gedoemd was

Maar ik heb geleerd dat je in het leven de biefstuk nooit opgeeft

Ik vergeet mijn roots niet, trots op mijn afkomst

Ik vergeet die keer niet dat mijn bankrekening "honger" schreeuwde

Ik vergeet die jaren in de steegjes niet

Tussen de straat en de school, kleine dief in Marseille

Toentertijd onbezorgd wilde ik de wereld opnieuw maken

Een voetbal, een marker, ik wilde de wereld bijten

Maar ik zag de kloof tussen dromen en realiteit

Geldverzadiging maakt de samenleving alleen maar erger

De koelkast is leeg maar het ontbrak me aan niets

De Daron doodt zichzelf voor de taak, zodat we onze vulling opeten

Ze zeggen dat we arm waren, voor mij was ik miljonair

Een moeder en een vader is de grootste rijkdom op aarde

Ik heb de harde klappen gekend, de ziektes van het leven

Het pad is bezaaid met valkuilen op de snelweg van het leven

Tussen goed en kwaad, tussen aarde en hemel

Ik kijk omhoog naar de lucht en geef het vertrouwen in God door

Terwijl ik dit schrijf, sta ik geparkeerd op een parkeerplaats

De politie controleerde me, vond alleen sigarettenpeuken, stokken

Mensen noemen me gek als ik mijn teksten rap bij een rood licht

Het wordt groen, het toetert, oude mensen kijken me wantrouwend aan

Ik traceer mijn route, ik vergeet niet waar ik begon

Geef me geluk in ruil

Zo zeg ik het je, een beetje wazig maar helder in mijn hoofd

Dichters zijn altijd voor dwazen gehouden

Ik volg mijn pad, ik vergeet niet waar ik vandaan kom

Als je pijn hebt, knijp dan in je kont, morgen zal het beter zijn

Verder is alles in orde, ik blijf lachen

Ik geniet van elk moment alsof ik morgen moet sterven

Ik ken de routine, ik heb zelfs met haar gevreeën

Mijn tijd verspild, elke dag rondhangen in een toren

Benieuwd wat het lot morgen voor mij in petto heeft

Moe van het niet neuken, knock-out met gewrichten

Ogen omcirkeld, ik verloor mijn duel tegen de slaap

14.00 uur, deze dag die lijkt op de dag ervoor

Ik-ik heb niets te verliezen, ik weet wat ik moet doen

Probeer het allemaal voordat je 6 voet onder de grond komt

Ik heb de nachten van twijfel gekend, geïnteresseerd in de platenlabels

De radio's hadden geen plaats voor mij in hun afspeellijsten

Maar de straat sneed het, heeft me gemaakt tot wie ik ben

Er is ruimte in de kist, laat degenen die van me houden mij volgen

Ik zet de radio aan, de broers overspoelen de F.M.

Mash'Allah ik wens het beste, de jaloerse stank van een nederlaag

Moet liefhebben voor je naaste, wat je liefhebt voor jezelf

Blijf het verpesten, ga je gang, maar wees jezelf

Ik traceer mijn route, ik vergeet niet waar ik begon

Geef me geluk in ruil

Zo zeg ik het je, een beetje wazig maar helder in mijn hoofd

Dichters zijn altijd voor dwazen gehouden

Ik volg mijn pad, ik vergeet niet waar ik vandaan kom

Als je pijn hebt, knijp dan in je kont, morgen zal het beter zijn

Verder is alles in orde, ik blijf lachen

Ik geniet van elk moment alsof ik morgen moet sterven

Ik ben al 27, ik heb een kwart eeuw geleefd

In het leven zijn er kansen die zich voordoen, die moet je pakken

Geef geen fuck om degenen die de stokken in de wielen steken

Ik traceer mijn route, ik vergeet niet waar ik begon

Geef me geluk in ruil

Zo zeg ik het je, een beetje wazig maar helder in mijn hoofd

Dichters zijn altijd voor dwazen gehouden

Ik volg mijn pad, ik vergeet niet waar ik vandaan kom

Als je pijn hebt, knijp dan in je kont, morgen zal het beter zijn

Verder is alles in orde, ik blijf lachen

Ik geniet van elk moment alsof ik morgen moet sterven