Force et honneur - L'Algérino

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur la route de la vie sur mon fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Sorti du ventre de ma mère à environ 6 mois et demi, prématurément

Dès la naissance, une épreuve se met en scène

J’ai à peine vu le jour et je souffre déjà d’un manque d’oxygène

Erreur médicale ou destin pré-écrit

En tout cas, les médecins parlent d’une totale paralysie

Réalité implacable, dur d’accepter ce que je suis

Je recherche un coupable, en vain parce qu’il en est ainsi

Quand t’es petit tu demandes, pourquoi c’est tombé sur moi

Pourquoi moi?

Pourquoi la vie me foudroie?

Tant de questions sans réponses mais l'évidence est là

Je ne marcherai sûrement jamais dans ce monde-là

Mais parents souffrent immensément en silence

Tentent de le cacher mais dans leurs yeux de la tristesse, de l’impuissance

Malheureux de me voir marié à un fauteuil roulant, quand j’y repense

Les voir malheureux, c’est peut-être ma plus grande souffrance

Je leur dois tout, tant de sacrifices

Ils ont bâti leur vie autour de l’handicap de leur fils

J’ai l’impression d'être un toit pour eux, ils sont tout pour moi

Ils m’ont gardé avec eux, refuser de me mettre dans un internat

Mon quotidien, c’est des journées interminables

Passées devant la télé, des heures à gamberger

À se demander qui voudra bien m’amener pour aller chier

Ou qui m’aidera à faire des choses simples comme boire ou manger

M’habiller, me déshabiller même dans la nudité

Je suis toujours accompagné, je n’ai pas de jardin secret

Les miens sont solidaires, je vis mes épreuves en solitaire

Besoin de moments de solitude, la dépendance à l’autre me tue

Ce qui me tue le plus, c’est la façon dont on me regarde

Le miroir de la vie, c’est les gens et l’image qu’ils me renvoient

Celle de Salim l’handicapé qui fait de la peine

S’ils savaient comme je déteste ce regard empreint de peine

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Dieu m’a doté d’un handicap si je puis dire

M’a donné aussi la force inébranlable de vouloir construire

Fonder un foyer, me marier comme une personne valide

Voyez-moi, handicap n’est pas une fatalité

Les yeux vers le ciel, je rêve d’aimer, d'être aimé

Mais on ne me voit jamais comme un petit ami potentiel

Pas grave, l’espoir fait vivre et le rêve le fait durer

Impossible et jamais, des mots que je ne prononce jamais

J’ai aimé une fille, je l’ai dit à personne même pas à elle

J’ai pas voulu lui faire porter le poids de ma personne

Ma puce si tu te reconnais, je t’aime, je compte plus les fois

Où tu m’as fait oublier mon handicap et mes problèmes

Je t’inviterais bien à me suivre, viens avec moi, affronter la vie

Ses épreuves et ses péripéties

En plus, regarde le bon côté des choses, beauté

J’aurais d'énormes difficultés à te tromper

Fermons les yeux, laissons nos cœurs dialoguer

Au-delà des apparences, j’ai tant d’amour à te donner

Si par malheur tu les ouvrais

C’est que tu ne m'étais pas destinée, en aucun cas je t’en voudrais

Sachez, cette chanson n’est pas des larmes

Rangez vos mouchoirs, cette chanson n’est pas des larmes

Je relate juste des faits, je relate ce que je suis

Mon but, c’est que vous m’acceptiez comme je suis

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Met kracht en eer rijd ik de weg van het leven in mijn rolstoel

Vaak kijken mensen me raar aan

Ik heb helaas lang geloofd dat hun oordeel belangrijk is

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Kwam te vroeg uit de baarmoeder van mijn moeder met ongeveer 6,5 maand

Vanaf de geboorte vindt er een proef plaats

Ik zag amper het daglicht en heb nu al last van zuurstofgebrek

Medische fout of vooraf geschreven lot

De doktoren spreken in ieder geval van totale verlamming

Meedogenloze realiteit, moeilijk te accepteren wat ik ben

Ik zoek naar een schuldige, tevergeefs omdat het zo is

Als je klein bent, vraag je waarom het op mij viel

Waarom ik?

Waarom valt het leven me tegen?

Zoveel onbeantwoorde vragen, maar het bewijs is er

Ik zal zeker nooit in die wereld lopen

Maar ouders lijden enorm in stilte

Probeer het te verbergen, maar in hun ogen verdriet, hulpeloosheid

Ongelukkig om te zien dat ik getrouwd ben met een rolstoel, als ik erover nadenk

Ze ongelukkig zien is misschien wel mijn grootste pijn

Ik ben ze alles verschuldigd, zoveel opofferingen

Ze bouwden hun leven rond de handicap van hun zoon

Ik voel me als een dak boven hen, ze zijn alles voor mij

Ze hielden me bij zich, weigeren me op een kostschool te plaatsen

Mijn dagelijks leven bestaat uit eindeloze dagen

Brachten voor de tv, uren om te gokken

Vraag me af wie me naar de stront gaat brengen

Of wie helpt me om simpele dingen te doen zoals drinken of eten

Aankleden, uitkleden, zelfs naakt

Ik ben altijd vergezeld, ik heb geen geheime tuin

De mijne staan ​​samen, ik leef mijn beproevingen alleen

Momenten van eenzaamheid nodig, de afhankelijkheid van de ander doodt me

Wat me het meest doodt, is de manier waarop mensen naar me kijken

De spiegel van het leven zijn de mensen en het beeld dat ze naar mij terugsturen

Die van Salim de gehandicapte die pijn doet

Als ze wisten hoeveel ik een hekel heb aan die gepijnigde blik

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Met kracht en eer rijd ik over de wegen van het leven in een rolstoel

Vaak kijken mensen me raar aan

Ik heb helaas lang geloofd dat hun oordeel belangrijk is

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Met kracht en eer rijd ik over de wegen van het leven in een rolstoel

Vaak kijken mensen me raar aan

Ik heb helaas lang geloofd dat hun oordeel belangrijk is

God heeft me zogezegd met een handicap begiftigd

Heeft me ook de onwankelbare kracht gegeven om te willen bouwen

Begin een gezin, trouw als een valide persoon

Zie me, handicap is geen dodelijke afloop

Ogen naar de lucht, ik droom van liefhebben, van bemind worden

Maar ik word nooit gezien als een potentiële vriend

Het maakt niet uit, hoop geeft leven en de droom laat het duren

Onmogelijk en nooit, woorden die ik nooit zeg

Ik vond een meisje leuk, ik heb het aan niemand verteld, zelfs niet aan haar

Ik wilde hem niet het gewicht van mijn persoon laten dragen

Schat als je jezelf herkent, ik hou van je, ik tel de tijden niet meer

Waar je me mijn handicap en mijn problemen deed vergeten

Ik zou je uitnodigen om me te volgen, met me mee te gaan, het leven onder ogen te zien

Zijn beproevingen en avonturen

Trouwens, bekijk het van de zonnige kant, schoonheid

Ik zou het moeilijk vinden om je voor de gek te houden

Laten we onze ogen sluiten, laat ons hart praten

Naast de schijn, heb ik je zoveel liefde te geven

Als je ze per ongeluk opent

Het is dat je niet voor mij bedoeld was, ik neem het je absoluut niet kwalijk

Weet, dit lied is geen tranen

Doe je zakdoekjes weg, dit lied is geen tranen

Ik meld alleen feiten, ik meld wat ik ben

Mijn doel is dat je me accepteert zoals ik ben

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Met kracht en eer rijd ik over de wegen van het leven in een rolstoel

Vaak kijken mensen me raar aan

Ik heb helaas lang geloofd dat hun oordeel belangrijk is

Mijn naam is Salim en ik ben 21 jaar oud.

Met kracht en eer rijd ik over de wegen van het leven in een rolstoel

Vaak kijken mensen me raar aan

Ik heb helaas lang geloofd dat hun oordeel belangrijk is